Reserve 4e Klasse H seizoen 2003/2004




Uitslagen:

Datum

Thuis

Uit

Uitslag
23-05-04
Amicitia VMC 2 Be Quick Gr 6
niet gesp.


Eindstand per 16-05-04:

Plaats

Naam

g - p
v - t saldo
1.
Farmsum 2
18-47
72-20
+52
2.
Noordpool UFC 2
18-35
54-29
+25
3.
Velocitas 1897 4
18-34
46-40
+6
4.
Appingedam 5
18-31
55-42
+13
5.
Helpman 4
18-27
42-42
0
6.
Amicitia VMC 2
17-26
45-36
+9
7.
FC Lewenborg 3
18-21
47-50
-3
8.
Neptunia 3
18-16
31-48
-17
9.
Be Quick Gr 6
17-9
30-65
-35
10.
Blauw Geel '15 2
18-7
15-65
-50


Topscorers Velocitas 4

Erik Wormmeester
14
Martin Prins
3
Chris de Koe
3
Eigen doelpunt
2
Jaimie Walstra
2
Lex Blok
2
Tjeerd Klunder
2
Eddy Poortman
2
Peter Zoutman
1
Lammert de Groot
1
Marcel Prins
1
Wim Smid
1
Jan Beuker
1
Danny Maasdammer
1
Bart de Vries
1
Richard Ubels
1
Bram Versprille
1
Boessa Diallo
1



Velocitas 1897 4 - Amicitia VMC 2 : 4 - 3 (16-11-03)

Vrijwel gelijk stonden we in punten op de stand voor aanvang van de wedstrijd. Dit was dus één van de serieuzere tegenstanders voor ons. We begonnen echter niet voor we een minuut stilte hadden gehouden ter nagedachtenis aan Dolf Kraan. Met zijn overlijden heeft Velo een zeer sportief lid verloren, die de sport altijd met veel bezieling beleefde en een graag gezien persoon was op Stadion Stadspark. De wedstrijd werd al snel door Velo 4 gedicteerd. Amicitia liet ons komen, ging met de kont in de goal hangen en loerde op de counter met hun snelle jonge spelers in de ploeg. Dit resulteerde in de onterechte 0-1. Vrij vlot wisten we het echter weer recht te trekken. Het was Chris de Koe die een subliem uitgevoerde aanval doeltreffend wist af te ronden. 1-1. Terwijl Jojo Heizenberg goed keeperswerk verrichtte en wederom een achterstand voorkwam, met behulp van de paal, waren het Lammert de Groot en Marcel Prins die de scores opvoerden naar 2-1 en 3-1. Lammert deed dit met een snoeihard afstandsschot van 25 meter die vlak onder de lat tegen de touwen ging, terwijl Marcel een voorzet koppend wist af te ronden. Uiteindelijk was het Wim Smid die met zijn houten been, vanuit een corner, de 4-1 ruststand aantekende. Niets aan de hand zou je zeggen, een kwestie van uitspelen. Het werd in de 2e helft echter al vlot 4-2, toen ik met het nodige kunst en vliegwerk de bal in eigen doel wist te punniken. Dit gaf Amicitia hoop op meer en deden er een tandje bij. Wij liepen even voornamelijk achter de feiten aan en wisten met vooral overtredingen de spelers van Amicitia te ontregelen. De wedstrijd werd in deze fase behoorlijk grimmiger, maar uiteindelijk bleef iedereen binnen de lijnen. Amicitia scoorde vanuit een corner de 4-3. Met samengeknepen billen trachtten we de eindfluit te halen. Uiteindelijk kregen wij nog de beste kansen op een treffer, doordat Amicitia meer risico's achterin ging lopen om de gelijkmaker te forceren. 4-3 bleek echter toch de eindstand te worden. Voorlopig 4 punten los van Amicitia.

Velocitas 1897 4 - Blauw Geel '15 2 : 1 - 0 (09-11-03)

We traden aan tegen de nummer laatst van onze armoedige competitie (slechts nog 10 ploegen). Met nog 0 punten stond Blauw Geel stijf onderaan. Slechts 9 spelers kwamen er maar voor een potje voetballen op deze mooie zondagmorgen. Niet alleen bij Blauw Geel was het armoe troef, ook bij ons zag het er niet best uit. Appie Land, Bart de Vries en Eddy Poortman wisten we als geblesseerd, Lex Blok bleek ziek, Bram Versprille en Jan Beuker zaten in de boot met het 2e naar Ameland. De Wieringa's Herman en Johnny konden we slechts als halve krachten beschouwen vanwege lichamelijke mankementen en ook Chris de Koe is nog niet 100% fit. Met Lammert de Groot als aanvulling konden we toch als 11tal beginnen. Marcel Prins en Tommy Heikens wisten we ondertussen naar het Stadion Stadspark te bewegen voor een invalbeurt. Blauw Geel hield slim het speelveld klein, speelden collectief dicht bij elkaar voor het doel. Wij moesten het spel maken met onze fantasieploeg. Dit ging zeer moeizaam. Met een te laag tempo een compacte Blauw Gele muur doorbreken bleek onmogelijk. Blauw Geel (met een jonge ploeg) kwam er zo nu en dan vervaarlijk uit, zonder echter doelman Joost Heizenberg in problemen te brengen. Na een kwartier moest plotseling Erik Wormmeester vanwege een rugblessure het veld ruimen. De 2e doelman van het 4e werd voor hem ingebracht (nood breekt botten). Toen echter vlak daarna ook Johnny Wieringa het veld moest ruimen vanwege een ontsteking in zijn voet (diagnose van 10-11), bleven er toch nog maar 10 velocitanen over. Ook al was het niet het technische spelletje van weleer, er werd wel gestreden, de kop erveur. M.a.w., we probeerden het beste er van te maken. Ruststand 0-0. Hiermee waren we nog niet eens ontevreden. Inmiddels waren Tommy en Marcel ook gearriveerd, zodat we de 2e helft weer met z'n 11en konden beginnen. Herman Wieringa kon met zijn rugklachten een fijne hete douche nemen. Op karakter had hij de 1e helft uitgespeeld. De 2e helft begonnen we gretiger en feller dan de 1e helft. We draaiden Blauw Geel de duimschroeven aan en met Tommy en Marcel was er meer beweging in het veld. We kregen zowaar wat kansjes en wisten dat er een overwinninkje in zat. Het was uiteindelijk Prins Martin die de verdiende 1-0 tegen de touwen schoot. De ban was gebroken. Barry Harsema kwam onze 2e doelman nog vervangen, zodat die aan het zuurstof kon. De wedstrijd was definitief in het slot gegaan als de kopbal (!) van lutje Chris de Koe als doelpunt erkend was, maar scheids Dijkstra kon onmogelijk gezien hebben dat de bal van achter de lijn werd weggewerkt door een Blauw Geel verdediger. Blauw Geel kreeg nog 1 kans op de gelijkmaker, maar de doorgebroken speler wist de bal naast het doel te krijgen. Derhalve een zwaar bevochten, maar welverdiende 1-0 overwinning. Petje af overigens voor de strijdvaardige, maar zeer sportieve spelers van Blauw Geel. Dat hebben we ook wel eens anders meegemaakt.

Velocitas 1897 4 - Neptunia 3 : 3 - 3 (07-09-03)















Wie herkennen we hier met deze mooie vlag in zijn hand ?
(gespot bij een oefenwedstrijd van Der Mannschaft)





Is dit nu een koe of stier?