Trainingstijden : do 20.15-21.30 uur
COMPETITIE:
| Thuis | Uit | Uitslag | |
|---|---|---|---|
20-05-08 | De Vogels 4 | Gronitas 4 | |
22-05-08 | Be Quick 1887 5 | Velocitas 1897 5 | |
22-05-08 | Neptunia 3 | Nieuw Roden 2 |
Naam | v - t | saldo | ||
|---|---|---|---|---|
| Haren 4 | ||||
| GVAV Rapiditas 6 | ||||
| Helpman 5 | ||||
| Be Quick 1887 5 | ||||
| Amicitia VMC 4 | ||||
| Nieuw Roden 2 | ||||
| Gronitas 4 | ||||
| Neptunia 3 | ||||
| De Vogels 4 | ||||
| Leek Rodenburg 4 | ||||
| Velocitas 1897 5 |
De voorbereidingen voor deze wedstrijd begonnen al op de maandag toen duidelijk werd dat het moeilijk werd een team op de been te krijgen. Een beenbreuk, een bobbel bij de lies en menig ander ongemak zorgden ervoor dat menig speler van het 5e vanaf de bank toe moest kijken. Alhoewel van de bank? Waarschijnlijk de bank thuis, want menig speler van het 5e werd gemist. Toch zat de bank vol. Misschien heeft de oproep voor de winterstop geholpen, want er waren (voor Velo 5 begrippen) veel supporters. Hulde voor deze supporters die op deze zonnige zondagochtend naar het stadspark waren gekomen om het 5e aan te moedigen. Maar niet alleen het weer maakte deze zondag mooi. Het door Velocitas 5 gespeelde voetbal was van oogverblindende schoonheid. Met een iets gewijzigde opstelling begonnen we aan de wedstrijd waarover van tevoren werd gezegd dat wij niets te verliezen hadden en dat er dus vrijuit gevoetbald kon worden. En vrijuit voetbal werd er gespeeld. Na een licht overwicht van onze kant in de eerste 10 minuten besefte medekoploper GVAV dat het 5e de punten niet cadeau zou geven. En ook zij moesten aan de bak. Het vrije voetbal van het 5e zorgde voor onrust bij de tegenstander; onrust die wij het hele seizoen al kennen. De onrust zorgde bij GVAV na zo'n 20 minuten voor problemen in de defensie, waardoor hun laatste man zijn eigen keeper wist te passeren: 1-0. Nog niet bekomen van de schrik was het John die een minuut later de bal geweldig diagonaal de keeper nogmaals verschalkte: 2-0. Bijna ongekende weelde voor het 5e. De wedstrijd was voor ons. Menig kans volgde en GVAV was geen schimp van de heenwedstrijd die zij met 9-2 van ons wisten te winnen. Een laatste aanval voor de rust van onze zijde resulteerde in een klein handgemeen tussen enkele spelers; de frustratie was bij GVAV danig hoog dat zij andere middelen grepen om ons van ons stuk te brengen. Adam kon zich even niet beheersen, waardoor hij de wedstrijd vanaf de kant toe moest kijken en wij na tot aan het eind van de wedstrijd verder moesten spelen met 10 man. Gelukkig eerst rust, waardoor wij even konden uitblazen. De 2e helft werd met een frisse linkerflank begonnen en rechts achterin werd Hans ingebracht. In de wetenschap dat zij snel zouden komen voor het maken van de aansluitingstreffer, zouden wij mogelijk gebruik kunnen maken van eventuele ruimte die bij GVAV achterin zou kunnen ontstaan. Met alleen John in de spits werd waar mogelijk de aanval gezocht. Het was niet te merken dat wij met een man minder in het veld stonden, want wij waren de baas op het veld. Het goede voetbal bleef. De aansluitingstreffer werd niet gevonden, waarna John een schot op doel oppikte en deze keihard de kruising injoeg: 3-0. En nog was ons vaatje niet leeg. Daniel werd het veld ingebracht voor Martijn die een geweldige pot voetbal op het middenveld had neergelegd. De wissel bleek er één met een gouden randje. Na amper 1 minuut in het veld zet Daniel na goed doordrukken twee man vrij voor de goal: 4-0! Deed GVAV dan niet meer mee? Natuurlijk wel. Zij hadden alleen de offday van het seizoen. De kansen die ze kregen werden hopeloos gemist. Geen enkele uitgespeelde mogelijkheid viel hen ten deel. En als één ploeg niet scoort, dan gebeurt het aan de andere kant: 5-0. Dit was voor het 5e het moment om even gas terug te nemen. GVAV zag de mogelijkheden en profiteerde meteen: 5-1. De tegengoal was aanleiding om de duimschroeven weer aan te draaien. Het slotakkoord was dan ook voor ons. Wederom John wist de goal te vinden na het goed uitspelen van de tegenstander. Op uitermate kalme wijze maakte hij er 6-1 van. Een publiekswissel viel hem dan ook ten deel. Onder applaus van de reservebank en de Velo-supporters verliet John het veld en de laatste minuten mocht Jan zorgen voor het slotakkoord in de spits. Er werd niet meer gescoord, waardoor de 3e overwinning van het 5e dit seizoen een feit is.
Na de teleurstellende nederlaag tegen De Vogels vorige week, moest er vandaag dan maar gewonnen worden. Leek Rodenburg is samen met het 5e hekkensluiter en dus was de wedstrijd van vandaag er eentje om de laatste plaats. Al weken (misschien wel maanden) staat het 5e troosteloos onderaan en nu kon daar verandering in worden gebracht. Zonder John en Ronald, maar met Jamie werd aan de wedstrijd begonnen. Geheel tegen de verhouding kwamen de gastheren op voorsprong. De bal ‘viel’ bij een corner in de vijfmeter en het was een koud kunstje voor Leek R’burg om de bal achter Robert te krijgen. Ondanks deze achterstand bleven we aardig voetballen en was Jamie die de gelijkmaker wist te scoren. Hierna waren er diverse goede kansen tot het uitbouwen van de score. Nog voor rust was het wederom Jamie die na een rush over het gehele veld en het ontwijken van drie onreglementaire afstoppogingen de 1 – 2 scoorde. De ‘tactische’ teambespreking tijdens de rust werd verstoord door de onsmakelijke kostgeluiden van onze gastspits. Hierdoor ging het praatje van de interim-leider geheel verloren. Niet dat daar überhaupt naar geluisterd wordt, maar toch… Na rust werd de draad opgepakt en was het Raimo die de derde treffer maakte. Hiermee komt zijn persoonlijke doelsaldo uit op 0… Het was overigens maar goed dat de noeste voorstopper zijn benen gesloten hield, anders waren ze wellicht de bal nog aan het zoeken. Nadat Andras de voorsprong zelfs naar 1 – 4 bracht, leek de wedstrijd gespeeld. De kansen om de score verder te vergroten stapelden zich op, maar Leek R’burg scoorde met een mooie kopbal de 2 – 4. Hierna werd nog druk gezet en moest er soms op karakter worden gevoetbald, maar de stand bleef onveranderd. Met deze 2e seizoensoverwinning wordt eindelijk afscheid genomen van de laatste plaats en kan de opmars beginnen. Nog 9 wedstrijden zijn er te gaan, dat kunnen maximaal 27 punten opleveren. En met dat aantal doe je zo nog maar mee in de strijd om het kampioenschap. (Vrije vertaling van de Louis van Gaalse-analyse). Opvallend is dat tijdens de afwezigheid van Jogchum al meer punten zijn behaald, dan tijdens zijn aanwezigheid als verantwoordelijke. Is dit toeval, of moeten we vooral de snelle terugkeer op het veld van Jogchum meer stimuleren? Volgende week wacht de thuiswedstrijd tegen Neptunia. In het verre Delfzijl werd met 6 - 1 verloren en dat roept om slechts één ding: REVANCHE!
Nadat de laatste wedstrijd tegen Gronitas in een verdiende gelijkspel eindigde, waren de verwachtingen voor de thuiswedstrijd tegen De Vogels hooggespannen. Een blik op de ranglijst leerde, dat dit team samen met Leek Rodenburg en het Vijfde de laatste plaats deelt. En dat brengt perspectieven met zich mee! Bij afwezigheid van Jogchum nam Raimo wederom het leiderschap waar. Jogchum is net geholpen aan zijn knie en zal een tijd uit de roulatie zijn. De wedstrijd begon keurig netjes om 12 uur en niet zoals een aantal hadden verwacht pas bij aanvang van de tweede helft… In de eerste 45 minuten was het hoogtepunt en gelijktijdig ook het dieptepunt een eigen goal van Raymond. Natuurlijk speelde hij zich prima vrij in de doelmond en was de voorzet op maat,maar om nu op deze manier op de topscorerslijst terecht te komen is nu ook niet de bedoeling. Overigens was dit ook zo’n beetje de enige keer dat De Vogels in de buurt van Robert kwamen. De doelman van gasten had het vele malen drukker en wist met kunst en vliegwerk zijn goal leeg te houden. Natuurlijk werd hij ook geholpen doordat wij in staat waren om de 100% kansen om zeep te helpen. In de tweede helft werd het spelbeeld niet aantrekkelijker, het zoeken naar de gelijkmaker leidde tot onnauwkeurigheid en rommelig voetbal. Dat ook De Vogels de voorsprong niet konden vergroten, bleef het spannend. Pech hadden zij ook, dat hen een glaszuivere penalty werd onthouden, na een overtreding van Ray. Uiteindelijk bleef de stand ongewijzigd en werd de overwinning door De Vogels gevierd alsof het de winst in de Champions League betrof. Teleurstelling bij ons alom, al is er toch één speler die echte vrienden bij de De Vogels heeft gemaakt. Dezelfde speler vertrok gelijk na de wedstrijd met een smoes over ziekte thuis, maar heeft zich nog prima vermaakt in de kantine aan de andere kant van het Stadspark. Volgende week wacht de uitwedstrijd tegen Leek Rodenburg, zij zullen dan maar het slachtoffer moeten worden van de dadendrang van het Vijfde. Tenslotte waren zij het eerste team dat aan de zegekar van Velo 5 werd gebonden. Dat dit overigens de enige overwinning tot nu toe is geweest terzijde. Uiteindelijk is het zo dat als de sfeer goed is de punten vanzelf komen!
Na een winterstop van bijna 2 maanden, konden eindelijk de voetbalschoenen uit het vet worden gehaald of in sommige gevallen ontdaan worden van schimmel en andere ondefinieerbare substanties. Vandaag stond de wedstrijd tegen Gronitas 4 op het programma; altijd boeiende duels met inzet en een soms lange nazit. Bij afwezigheid van Jogchum nam Raimo het leiderschap waar, al moest Jogchum telefonisch de opstelling nog wel doorgeven. Een blik op de ranglijst leert dat er vanaf nu uit een ander vaatje moet worden getapt, wil aan het einde van het seizoen niet kansloos onderaan worden geëindigd. Echter ondanks de beste bedoelingen begonnen we toch ongeconcentreerd en slap aan de wedstrijd en lieten we het initiatief over aan Gronitas. Zij maakten daar dankbaar gebruik van. Na de 1-0 kwamen zij enigszins gelukkig op 2-0; Robert D. dacht de bal al koppend uit de goal te kunnen te houden. Had hij nu last van de zon en zag hij de bal niet goed aankomen? Bij 3-0 kwam Ronald vrij voor de keeper van Gronitas, maar was te gehaast. Daniël was voor de thee nog wel succesvol en scoorde 3-1. In de rust werd naast een broodnodige peptalk ook een aantal tactische wissels doorgevoerd. Dit vertaalde zich in de aansluitingstreffer van Ronald. Maar in de daaropvolgende aanval van Gronitas, was het Raimo die bijna á la Fledderus zijn eigen keeper verraste, maar deze wist zijn bal nog te keren. Echter de Gronitas speler die vervolgens de bal in de voeten kreeg, had er een koud kunstje aan om te scoren. Nadat de spelbepaler bij de gasten van het veld moest met een blessure (bedankt Richard), kwam de klad er bij hen in. We kregen weer grip op de wedstrijd en het was John die de 4-3 op het scorebord zette. Met een leep kopballetje verschalkte hij de Gronitas-goalie. Wakker geschud door dit doelpunt, ging Gronitas weer voetballen en kwamen af en toe goed weg. Bheki, de paal en Robert wisten Gronitas van het scoren af te houden. Uiteindelijk was het Ronald, die de eindscore van 4-4 op het wedstrijdformulier zette. De laatste minuten was het nog wel even ‘vrouwen en kinderen-eerst’, maar het punt was binnen. Op basis van de tweede helft, dikverdiend en hoopgevend voor de komende wedstrijden. Volgende weekend eerst uit naar Haren en daarna thuis tegen de Vogels. De laatste kreeg dit weekend met 11-0 op de kloten, dat moet toch te doen zijn!
Op zondag 16 december 2007 stond voor Velo 5 de laatste wedstrijd voor de winterstop op het programma. Nieuw Roden 2 was te gast in het Stadspark. Ook in Nieuw Roden was men op de hoogte gesteld dat Jan Schuil weer deel uitmaakt van het eliteteam van Velocitas 1897. Maar liefst 6 spelers uit het eerste elftal van Nieuw Roden waren meegereisd om het op te nemen tegen het 5e van Velo!! De wedstrijd werd gespeeld op het hoofdveld, we mochten dus weer het echte gras ruiken. Helaas lag dit verstopt onder een laag ijs, waardoor het voetballen lastig werd. Desalniettemin waren de eerste twee 100% kansen voor ons, maar helaas werden deze niet verzilverd. Aan de andere kant was het na 10 minuten wel raak en wederom keken we vrij vlot tegen een achterstand aan. Deze achterstand zijn we niet te boven gekomen. En om een lang verhaal kort te maken; de eindstand: 2-7. Met deze korfbaluitslag was een einde gekomen aan een lijdensweg die we de eerste helft van het seizoen 2007 - 2008 mogen noemen. Met slechts drie punten uit 9 wedstrijden en een doelsaldo van -27 hebben we de eerste helft van het seizoen afgesloten. We zullen de tweede helft van het seizoen uit een ander vaatje moeten tappen. Om die reden doe ik hierbij een aantal aanbevelingen. De conclusies van het niet kunnen voetballen, een mooie barmedewerkster en de wipstoelen hebben we inmiddels al gehad. En na conclusies komen aanbevelingen. Daarom wordt aanbevolen dat:
1. Onze spitsen meer scoren;
2. Onze verdediging er voor zorgt dat de tegenstander niet / veel minder gaat scoren;
3. Het hele team meer moet gaan trainen;
4. We elkaar meer gaan coachen;
5. We dat coachen altijd op een positieve manier doen;
6. We met een positieve instelling aan iedere wedstrijd gaan beginnen;
Er zijn nog meer punten te bedenken, maar we moeten bij het begin beginnen. Eerst gaan we nu van een welverdiende rust genaamd winterstop genieten. De feestdagen staan voor deur, waarbij (ons team kennende) het bier zal vloeien en de oliebollen per kilo in huis gehaald zullen worden. Speciale aandacht wordt daarom nogmaals gevraagd voor aanbeveling 3 (de kilo's moeten er tenslotte ook weer van af). Rest mij niets anders om alle spelers van Velo 5, en uiteraard ook alle supporters van dit team (waar zijn jullie allemaal gebleven trouwens; de entree is nog steeds gratis!!), hele prettige kerstdagen en een voorspoedige jaarwisseling te wensen. Namens dezelfde spelers en supporters wens ik eenieder die Velocitas 1897 een warm hart toedraagt eveneens goede feestdagen toe. En denk ook aan de goede voornemens. Als tip geef ik u de volgende mee: Ga eens vaker kijken bij Velocitas 1897 5 op de zondagmiddag 12.00 uur (thuiswedstrijden) en schreeuw ons naar de overwinning. We kunnen de punten en de supporters goed gebruiken! Tot volgend jaar!!
De leider
Zondag 18 november 2007 is voor het 5e de dag van de conclusies. Zo werd geconcludeerd dat we niet kunnen voetballen, maar dat slap lullen ons wel weer goed afgaat. Verder kon de conclusie worden getrokken dat het bier bij Amicitia niet lekker is, maar dat de barmedewerkster dat juist weer wel is. En tenslotte hebben we bij het 5e veel fantasie. De door ons gedoopte wipstoelen zorgden ook voor de nodige hilariteit. Dan de wedstrijd. Om 11.58 werd er afgetrapt, terwijl de gastheren normaliter toch niet voor 12.00 uur voetballen. Een licht veldoverwicht voor de gastheren wordt echter niet omgezet in een doelpunt. De meeste kansen zijn voor Amicitia, maar ook wij komen dicht bij een voorsprong. De lat red Amicitia. Helaas zitten wij in de hoek waar de klappen vallen. En op het moment dat wij denken met 0-0 de rust in te gaan komen we door een eigen goal van Raimo toch op achterstand: 1-0. We moeten het maar positief zien, hebben we dat ook weer gehad. Na de rust komen we goed uit de startblokken. In eerdere wedstrijden waren de eerste minuten na de rust ons minder gunstig gezind, nu was het Bheki die op miraculeuze wijze de bal vanaf de hoek over de keeper heen weet te krijgen: 1-1. Was het geluk of kunde? Bheki zal zich op zijn kunde beroepen, wij houden het op geluk. De gelijke stand blijft helaas niet lang op het bord staan. 5 minuten na de 1-1 is het Amicitia dat weer op voorsprong komt. Nog weer 5 minuten later wordt het ook nog 3-1. En dan is de wedstrijd gespeeld. De koppies gaan hangen en er zit geen enkele lijn meer in ons spel. Uit frustratie wordt de scheidsrechter door één van ons verweten dat zijn ogen niet zo goed zijn en dat kost dan weer een tijdstraf van 5 minuten. Zijn er dan helemaal geen positieve punten te melden? Natuurlijk wel! Roy van der Sleen heeft zich ontpopt als vaste waarde op de voorstopper positie. Het 'orakel van het van brakel' heeft voor Raimo zijn plek in het veld gevonden. En nog belangrijker is dat we kunnen lachen, ook na een nederlaag. En, het kan niet vaak genoeg herhaald worden: Als de sfeer goed is, komen de punten vanzelf! De sfeer is aanwezig, de punten komen er aan.
De leider
Na de teleurstellende nederlaag tegen GVAV vorig week, was vandaag Helpman 5 te gast op Stadion Stadspark. Door de hevige regenval werden de thuiswedstrijden allemaal op 't kunstgras gespeeld. Nog niet helemaal in het voordeel van ons team, maar dat gaat komen! Hoofd Assistent Leider Raimo, nam door afwezigheid Jogchum de honeurs waar en verraste vriend én vijand met een alternatieve opstelling. Dit onder de noemer, als je het niet probeert, zul je het ook nooit weten! Na een hele korte warming up, werd gestart en tussen de buien door werd aardig gevoetbald. Wel was Helpman in het begin wat beter, wat resulteerde in diverse mogelijkheden. Met mazzel (bal binnenkant paal) kwamen zij op voorsprong. Ronald was erg dicht bij de gelijkmaker, maar zijn lob belande op het dak van het doel. Helpman vergrootte 10 minuten later de voorsprong uit tot 0 -2. Toch werd de aansluitingstreffer nog voor de rust gemaakt. Na een snelle ingooi speelde Ronald zich vrij in de zestien en rondde knap af. In de rust heerste het algemeen gevoel, dat wij toch leuk voetbalden en zeker niet kansloos waren. In de tweede helft waren wij zeker niet minder dan Helpman, sterker nog wij kregen meer kansen. Toch was het Helpman dat het net eerst wist te vinden; 1 - 3. Daniël was heel erg dicht bij de tweede aansluitingstreffer, maar zijn kopbal ging rakelings over. Ondanks dat het ook nog 1 -4 werd, kregen wij meer en meer mogelijkheden, Ronald en Raymond waren dicht bij een doelpunt, maar helaas bleef de stand onveranderd. Na het eindsignaal, gingen wij toch met een tevreden gevoel van het veld. Weliswaar verloren, maar gezien de wedstrijd, had de eindstand ook anders kunnen zijn. Voetballend ging al weer beter en met vertrouwen kijken we uit naar de komende uitwedstrijd tegen Amicitia. Ookal staan zij flink hoger op de ranglijst, een verrassing zou zomaar eens kunnen gebeuren!
De stand op de ranglijst gaf een zeer goed resultaat aan ten aanzien van onze tegenstander en met enige vrees werd het veld betreden. Vanaf de aftrap bleek echter dat wij niet bang hoefden te zijn. We boden zeer goed partij en de eerste echte kans was er één voor ons. Helaas kon Ronald slechts een punter richting doel afgeven. Er werd dus goed gespeeld, maar helaas na 20 minuten voetbal lag Raymond Jager op de grond waarbij GVAV enigszins onsportief doorvoetbalde en na een foutje aan onze kant stond de 1-0 op het bord. Nog niets aan de hand zou je dan zeggen. Maar om een niet te verklaren reden stopten wij met voetballen en de enige echte tegenstander waren wij zelf. De rust werd ingegaan met 6-0. Na de rust moest er uit een ander vaatje getapt worden; we wilden natuurlijk niet met dubbele cijfers verliezen. En er werd weer gevoetbald. We deden weer wat we aan het begin van de wedstrijd deden. Er werd gevochten voor iedere bal, men werd weer gecoacht: er werd weer gevoetbald. De eindstand van 8-2 is voor de statistieken. We hebben de wedstrijd weggegeven, het is helaas niet anders. Wel kan gesteld worden dat als we gaan voetballen zoals we de eerste 20 minuten deden, we wedstrijden kunnen gaan winnen. En daar wordt het wel weer eens tijd voor. Volgende week spelen we tegen Helpman. Zij hebben nog minder verliespunten dan de tegenstander van vandaag. Misschien kunnen we voor een verrassing zorgen, waarna alle tegenstanders weer serieus rekening met ons zullen gaan houden.
De leider.
Op 28 oktober 2007 was het dan zover: het 5e van Velocitas mocht zijn eerste wedstrijd spelen op de nieuwe kunstgrasmat. Voor ons even wennen, voor onze tegenstander wat minder aangezien zij al enige jaren de beschikking hebben over zo'n veld. Aan de andere kant hebben wij de heren van Be Quick vorig jaar twee maal met 2-0 verslagen, dus dat gaf hoop. Dan de wedstrijd zelf. Een redelijke wind waaide over het veld en zou de wedstrijd nog enigszins kunnen beïnvloeden. Voor ons begon de wedstrijd niet goed. Vanaf de aftrap kwamen wij onder druk te staan en binnen 1 minuut had Be Quick al twee kleine mogelijkheden gehad. Het kon dan ook niet lang duren voordat wij op achterstand kwamen. En dit idee bleek werkelijkheid. Na 5 minuten stond de 0-1 op het bord. Na deze vroege domper moesten we er tegenaan om wat van deze wedstrijd te willen gaan maken. Onze speelwijze nodigde uit voor een monsterscore (in negatieve zin). Een spaarzaam moment op de helft van Be Quick leverde ons een vrije bal op. Een mooie krul van John richting 2e paal werd door iedereen gemist, waardoor de keeper enigszins verrast werd: 1-1. We kregen weer hoop. Echter, de hoop leverde geen enkele kans op en we waren dan ook blij met de 1-1 ruststand. De thee smaakte goed en met veel goede intenties werd het veld weer betreden. We hoefden deze wedstrijd niet te verliezen. Het opzetten van de wind in de 2e helft werkte niet in ons voordeel, waardoor we niet meer van onze helft af wisten te komen. Volledig in de verdrukking konden we lang de gelijke stand vasthouden. Echter na 25 minuten was daar het onoverkomelijke. Uit een corner wisten de gasten de 1-2 in te koppen. Om een lang verhaal kort te maken werd het ook nog 1-3. Na afloop van de wedstrijd kwam Raimo nog even bij me langs lopen om aan te geven dat ik niet te positief moest schrijven in het verslag. Dit zal ik verder dan ook niet doen. Voor een volgende wedstrijd moet er uit een ander vaatje getapt worden. A.s. donderdag kan er weer getraind worden. Komt allen!! Er wordt geoefend op ingooien (vanuit de nek en de voetjes op de vloer houden). Er is vast wel een jeugdspeler beschikbaar die het even voor kan doen.
De leider
De weersdeskundigen waren het er over eens: het beloofde een mooie droge zondag te worden. Helaas begon de derby van stadspark in de regen. Op de groene mat van De Vogels werd er om exact 12.00 uur afgetrapt. Het begin van een zeer open wedstrijd. Beide ploegen kozen voor de aanval, wat een aantal kansen aan beide kanten opleverde. Na 10 minuten werd er vanaf de rechterkant een lage voorzet gegeven die precies bij Tobias belandde. De voorzet werd door hem zeer doeltreffend afgerond: 0-1. Direct na de aftrap van De Vogels kwamen we onder druk te staan, met als resultaat dat we slechts 1 minuut van onze voorsprong hebben kunnen genieten: 1-1. We konden dus weer opnieuw beginnen en wederom werd door beide ploegen de aanval gekozen. Door knap keeperswerk van beide kanten en slordigheid in de afwerking (ook van beide kanten) bleef de stand een behoorlijke tijd gelijk. Helaas voor ons kwam De Vogels toch op 2-1 door een beetje een lullig schot waar onze keeper niet meer bij kon komen. Extra pech voor ons was dat onze keeper zich, bij de uiterste inspanning om bij de bal te komen, ook nog blesseerde aan de rechterschouder. Maar deze voormalig uitsmijter kan wel tegen een stootje en bleef in alle rust het doel verdedigen. De rust kwam echter op een goed moment (een peuk kan wonderen doen). Na een kleine omzetting in de rust begonnen we aan de 2e helft. De achterstand konden we ombuigen in een voorsprong, dat was wel duidelijk. Helaas werkte onze buitenspelval niet goed, waardoor we binnen 5 minuten de achterstand groter zagen worden: 3-1. Nog steeds geen man overboord en de kansen zouden we (gezien de 1e helft) toch wel krijgen. Er werd voor iedere bal gevochten en de mogelijkheden kwamen inderdaad. Richard L. schoot op volle kracht twee keer op doel, maar helaas kon hun keeper de aansluitingstreffer voorkomen. Na nog wat kansen over en weer floot de scheidsrechter voor het laatst en daarmee was ook onze derde nederlaag van het seizoen een feit. Niet getreurd; onze winstpartijen gaan zeker nog komen. Tot slot wil ik toch even ingaan op enkele irritaties binnen het veld (en dan weten de heren van het 5e welke ik bedoel). Het belang van een teamsport is dat je er voor elkaar staat, of het nu goed gaat of het gaat wat minder goed. Nooit mag uit het oog worden verloren dat we het met elkaar moeten doen; daarom zijn we een team. Dat alles nog niet soepeltjes loopt blijkt wel (anders hadden we ook niet drie keer verloren). Maar alleen met positieve kritiek kunnen we als team beter worden. Niet voor niets zeggen we dat als de sfeer goed is de punten vanzelf komen. Laten we als team zorgen dat de sfeer goed is en blijft. Dat kunnen we doen door lekker met elkaar te voetballen, elkaar te voorzien van positief commentaar en uiteraard het biertje na de wedstrijd. We kunnen er (wederom) een heel leuk seizoen van maken; laten we dat wel met z'n allen doen!
Stond er in de Velocitaan laatst een artikel over de benadering van scheidsrechters (in negatieve zin), begin ik nu met een positief stuk over de man in het zwart. De wedstrijd in Delfzijl werd voortreffelijk gefloten door de beste man en dat mag dan ook wel eens gezegd / geschreven worden. Dan de wedstrijd zelf. Deze is letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. In de stromende regen mochten we aftrappen. Tot ongeloof van velen onder ons en daarom moest er achter een aantal jongens worden aan gebeld. Het kan ook gelegen hebben aan het feit dat wedstrijden met een aanvangtijd van 10.00 uur ons gewoon niet liggen. Na 20 minuten keken we dan ook al tegen een 3-0 achterstand aan. Eén van ons was daar zo ziek van dat hij letterlijk stond te kotsen langs de lijn. Sprekend voorbeeld was de 3-0 waarbij de defensie dacht dat de bal over de zijlijn was gegaan en Neptunia vrolijk doorvoetbalde waarna onze voorstopper aan de noodrem ging hangen. Gelukkig bleef het bij een strafschop en hield de beste man van het veld de rode kaart op zak. De overtuiging (voor zover deze vandaag bij ons aanwezig was) was hiermee verdwenen. Tot de rust konden we verdere schade voorkomen, zodat we bij de start van de 2e helft nog niet geheel kansloos waren. In de 2e helft werd er dan ook ineens gevoetbald. Combinaties liepen even wat beter en we kregen ook kleine kansen. Echter de beste kans was voor Neptunia en na 15 minuten in het tweede deel keken we tegen een 4-0 achterstand aan. Maar we gingen door. De koppies bleven omhoog en we bleven voetballen. Veelvuldig waren we te vinden op de helft van de Delfzijlsters en na een overtreding kregen we op ruim 30 meter van de goal een vrije bal mee. Een beste knal van gelegendheids laatste man Lammert zorgde voor een goal voor Velo. En even leken de heren van Neptunia van slag. Het overwicht werd groter en Neptunia begon wat meer te praten. Helaas wisten we geen gebruik te maken van de onrust van onze tegenstander, waarna ons spel weer wat verslapte. Dit leverde uiteindelijk nog twee treffers op voor Neptunia waardoor de eindstand van 6-1 op het scorebord bleef staan. Het weer was niks, wij waren niks, het veld viel dan nog wel weer mee, de tegenstander was iets beter, maar de scheids was goed. Volgende week weer nieuwe kansen, waarbij we vol overtuiging voor de drie punten zullen gaan. Tot slot: Lammert bedankt voor het meespelen!
De leider (en vlaggenist, soms zonder stokje)
Zoals in het vorige verslag al te lezen was hadden we bij het 5e onze doelstelling gehaald en dus kon er vrijuit gevoetbald worden vandaag tegen Leek Rodenburg. Een ideale tegenstander voor ons, in de wetenschap dat we enkele seizoenen geleden daar met 7-1 gewonnen hadden terwijl we toentertijd de wedstrijd met 7 man begonnen (waarvan 1 nog aardig beschonken) en na 20 minuten aanvulling kregen met een 8e man. Mogelijk onze laatste wedstrijd op het hoofdveld (met de komst van het kunstgras) en een heerlijk zonnetje zorgden voor een goede stemming. En het is bekend: als de stemming goed is komen de punten vanzelf! Met een iets gewijzigde opstelling en wederom nieuwe jongens bij het 5e elftal begonnen we even na 12.30 uur aan de wedstrijd. En al snel roken we bloed. Leek Rodenburg had wel kansen, maar zij misten een afmaker. Wij hadden twee razendsnelle spitsen in het veld en nog één op de bank. En dus was het tijd voor een lesje effectiviteit. Wij als goede leermeester wisten zeer goed met onze kansen om te gaan en dat resulteerde na ongeveer 20 minuten in de 1-0 van Andras. De ban was gebroken; we hadden de 1e van het seizoen erin liggen. Vrij snel na deze opening verdubbelde Ronald H. de score met een goede kopbal. En met zo'n voorsprong smaakt de thee net even beter. In de rust werden onze beide wissels ingebracht. Prachtwissels, want na zo'n 5 minuten in de 2e helft wist onze nieuwe spits Tobias het net te vinden: 3-0. Weer even later was het Ronald H. die de 4e van de middag wist binnen te schieten. Hiermee was het verlies van twee weken geleden (0-5) bijna volledig weggepoetst. We hadden nog één goal nodig om ons doelsaldo weer op de 0 te trekken. Hiervoor werd John weer binnen de lijnen gebracht en in een mum van tijd resulteerde dat in zijn eerste treffer van het seizoen, maar onze 5e van vandaag. Dat was het moment om even gas terug te nemen. Hierdoor kreeg Leek Rodenburg weer een aantal kansen, waarbij zij (helaas voor ons) even voor tijd hun eer redden: 5-1. Dit bleek tevens de eindstand. De eerste punten van het seizoen zijn binnen. Het was de beste wedstrijd van het seizoen (tot nu toe uiteraard). Als we zo doorgaan, is een feest op de Grote Markt aan het eind van het seizoen onvermijdelijk. Ik zal alvast het bordes reserveren!
De leider.
De bal is weer gaan rollen en voor de jongens van het 5e startte dat tegen Haren 4. Een nieuw seizoen, wat nieuwe spelers en een nieuwe leider. Gelukkig blijven sommige dingen onveranderd. Zo moest er eerst nog even wat gebeld worden naar spelers, zodat ook zij wisten dat het seizoen weer was begonnen. Om 12.00 uur precies werd er afgetrapt met precies 11 Velocitanen binnen de lijnen. Na de lange zomerstop even weer wennen. Onze tegenstander had het balgevoel beter te pakken. Zou dat van het trainen komen, moeten veel van onze jongens aan hun nieuwe positie wennen of hebben deze jongens op een hoger niveau gevoetbald dan wij? Dat was nog even de vraag. Die vraag bleef echter niet lang onbeantwoord; deze jongens zijn (nu nog) een klasse beter en met de rust staan we dan ook ineens 3-0 achter. Gelukkig heeft Achmed stadspark dan al gevonden, zodat Robert T. met pijn in de knie gewisseld kan worden. In de rust is het rustig in de kleedkamer. Het besef dat het nog niet helemaal draait en de kwaliteiten van onze tegenstander zijn hier mede debet aan. Tactische omzettingen konden ook niet worden gedaan en zo werd de 2e helft gestart zoals de 1e was geëindigd. Maar wel met alle goede moed en vertrouwen. Tenslotte, als Haren 3x kan scoren in 45 minuten, dan konden wij er toch zeker 4 maken! Net na de rust verschijnen Jamie en Abdul (geen idee waar zij ineens vandaan kwamen) in voetbaltenue en hierdoor werd ons vertrouwen alleen maar groter. Er werd ook beter gespeeld in de 2e helft, waardoor Haren even niet meer tot scoren kon komen. De tijd tikte echter verder en ook wij kwamen niet tot scoren. Ook echte kansen werden door ons niet gecreëerd. Of het uiteindelijk een gebrek aan conditie is kan niet worden aangetoond, maar feit is dat Haren in de slotfase nog 2x wist te scoren en na 88 minuten stond de stand van 0-5 op het bord. De scheidsrechter vond het toen ook allemaal wel best en floot direct na het 5e doelpunt af. De bal rolt dus weer, alleen nog niet zo goed voor ons. Over twee weken zal dat allemaal anders zijn. Zondag 9 september '07 stond voor ons de wedstrijd tegen Blauw Geel '15 op het programma, maar deze zal niet worden gespeeld aangezien deze vereniging zich heeft teruggetrokken uit de competitie. Hiermee is onze doelstelling van lijfsbehoud reeds na 1 wedstrijd behaald en kan Velo 5 onbezorgd de competitie vervolgen. Tot slot: Jamie en Abdul bedankt voor het meespelen.
De (nog in zijn rol moeten groeiende) leider