 Duinen (Trainer) |
 de Boer (Leider) |
Competitie
24-05-09 | Oosterparkers 4 | GVAV Rapiditas 6 | |
24-05-09 | SGVV '07 4 | Mamio 5 | |
24-05-09 | Velocitas 1897 zo 5 | Forward 5 | |
24-05-09 | Be Quick 1887 6 | Blauw Geel '15 2 |
| Stand per 24-05-09: |
Naam | v - t | saldo | ||
|---|---|---|---|---|
| GVAV Rapiditas 6 | ||||
| Italian Boys 1 | ||||
| Forward 5 | ||||
| SGVV '07 4 | ||||
| Oosterparkers 4 | ||||
| Velocitas 1897 5 | ||||
| Mamio 5 | ||||
| Blauw Geel '15 2 | ||||
| Be Quick 1887 6 |
| John Buning | |
| Hans van der Ende | |
| Emile Timmer | |
| Kevin Postema | |
| Bheki Makatini | |
| Marcel Wiggerman | |
| Jan Schuil | |
| Ronald Homan | |
| Martijn Oppewal | |
| Raymond Jager |
Vandaag mocht het 5e aantreden op de toendravelden van Kardinge, bij gastheer GVAV Rapiditas. Van de gastheren was bekend dat ze veel (heel veel) scoren en bijna geen goals tegen krijgen. We moesten dus aan de bak. Daarbij komt dat we wat goed te maken hadden na het onnodige verlies van vorige week tegen koploper Italian Boys. Met maar liefst 8 (!) afmeldingen moest er wel een team op de been komen, waardoor enkele hulptroepen van het 3e werden ingeschakeld (Paul, Ronald en Edwin bedankt). Bij Kardinge aangekomen bleek wederom één van ons niet de moeite te hebben genomen om zich af te melden (bedankt hiervoor). Dan de wedstrijd, want daar gaat het toch om. Het vroege tijdstip ligt ons niet en de gastheren hebben dan ook al twee kansen gehad voordat wij beseffen dat de wedstrijd is begonnen. Na ons slappe begin komen we goed mee met de gastheren en ik durf wel te stellen dat we de 1e helft gewoon beter zijn. Na het missen van goede kansen, krijgen we een hele goede kans om de score te openen. Een voorzet van de rechterkant wordt door een speler van GVAV met de hand gestopt en de scheidsrechter wijst gedecideerd naar de penaltystip. Jan Schuil weet deze buitenkans prima te benutten: 0-1. Gewoon doorgaan is dan het advies en dit werd opgevolgd. Erik, die op de linkerkant een puike wedstrijd neer weet te leggen, weet meerdere malen de defensie van de gastheren tot wanhoop te drijven. Goed doorzetten van hem en Ronald en laatstgenoemde weet de bal in het doel te frommelen: 0-2. Dit moeten we vasthouden tot de rust, met de wetenschap dat de 2e helft heel anders kan worden. Dit vanwege de harde wind die continu over de velden waait. Helaas lukt het ons niet om de stand vast te houden en vanuit een vrije bal weten de gastheren de aansluitingstreffer te maken: 2-1. In de rust vinden er geen wissels plaats. Het loopt goed en we wachten even af hoe het gaat lopen na de rust. Topvoetbal in de eerste helft en er hoeft dan ook weinig bijgestuurd te worden. Er wordt alleen aandacht gevraagd voor het coachen en de buitenspelval. Met name de laatste heeft geen effect door de manier waarop wij hier uitvoering aan geven. De 2e helft begint zoals de wedstrijd begon. Wij staan nog wat te slapen en GVAV is lekker aan het voetballen. Na zo'n drie minuten weten de gastheren de stand dan ook gelijk te trekken: 2-2. Nog geen man overboord, maar we moeten wel wakker worden. Helaas lukt dat laatste ons niet. De buitenspelval wordt menig maal omzeilt door de gastheren en ook zijn we niet meer aan het voetballen. Slechts lange halen naar voren worden gegeven en onze spitsen kunnen daar helemaal niets mee beginnen. Ook worden twee zuivere penalty's niet gegeven (een handsbal en Ronald werd nog eens door 2 man onderuit getrokken). Het rommelde aan alle kanten en hier wisten de heren van GVAV wel mee om te gaan. Dat het uiteindelijk 5-2 is geworden is voor de statistieken. Gekeken over de hele wedstrijd is, net als vorige week, de uitslag enigszins geflatteerd. We hadden recht op minstens een punt. Aandacht dient er te worden gegeven aan de verdediging. We krijgen te veel goals tegen. Betere communicatie en gewoon blijven voetballen (zoals in de 1e helft) en dan waren de punten mee naar Stadspark gegaan. Misschien kunnen we aan deze punten werken op de training (daar is deze toch voor bedoeld). Kom dan ook allen a.s. donderdag richting Stadspark, zodat we even de puntjes op de i kunnen zetten.
Speelden we vorige week tegen de nummer laatst uit deze competitie, vandaag hadden we de koploper te gast. De gasten van het Corpus den Hoorn hadden nog geen enkel verliespunt en ze scoren aan de lopende band. Het zou dus een heel andere wedstrijd worden dan die van het vorig weekend. Op verzoek van Erik werd de wedstrijd begonnen in een voor ons vreemde opstelling: 4-3-3- in plaats van 4-4-2. In de kleedkamer werden dan ook voorafgaand aan de wedstrijd de nodige aanwijzingen gegeven. De wetenschap dat de gasten wat te verliezen hadden en wij slechts wat te winnen zat ook goed bij ons in het hoofd. Na een lange (te lange?) warming-up kwamen ook de gasten het veld op. Mooi voetbalweer zorgde voor een goede sfeer op het veld en ook het voetbal mocht er wezen. Er werd goed gewerkt en we stonden goed. Al snel werd dan ook duidelijk dat we zeker een kans hadden. De eerste kans was dan ook voor ons. Een punter van Bheki kon de keeper van Italian Boys echter niet verrassen. Het spel golfde verder wat heen en weer en beide ploegen kregen kansen. Het wachten was op een doelpunt. Het duurde tot ver in de 1e helft voordat deze viel. Helaas viel de goal in ons nadeel. Een hard schot op ons doel werd door Emile niet goed verwerkt en door zijn benen vloog de bal tegen het net: 0-1. Geen man overboord, want zoals gezegd kwamen de kansen over en weer. Onze tijd zou nog komen. De rust kwam op een goed moment. Bheki was inmiddels uitgevallen met een blessure en ook Henk Jan zat inmiddels aan de kant. Zo zie je maar weer dat een selectie van 20 man (!) aan het begin van het seizoen toch nog te weinig kan zijn. Daniel ging in de rust ook naar de kant en in zijn plek kwam Richard (ook terug van een blessure). Andras en Tjerk hadden de eerder genoemde uitgevallen spelers al vervangen. De 2e helft werd goed begonnen. Het 4-3-3 systeem leek ons ook aardig te bevallen en er werd verder gegaan waar wij voor de rust waren gestopt. We hoefden deze wedstrijd niet te verliezen, dat werd in de rust nogmaals bevestigd. Het blessureleed (of is het ook een beetje gebrek aan conditie?) zorgde ervoor dat we terug moesten vallen op het ons bekende 4-4-2 systeem. Robert T. werd gewisseld en hierdoor was het voor de leider zaak om in één adem 5 spelers op een andere positie neer te zetten. Hiervan raakten wij niet van de wijs, in tegenstelling tot de tegenstander. Tot twee keer toe zette Kevin John alleen voor de keeper. Helaas werden beide kansen gemist. Een aloude voetbalwet (wanneer je niet scoort, vallen de goals aan je eigen kant) trad vervolgens in werking en na het vasthouden van de tegenstander door Emile kreeg Italian Boys een terechte penalty. Deze werd feilloos binnengeschoten: 0-2. Hoewel nog steeds de wedstrijd niet gespeeld was, leek toch het doek gevallen. Dat het uiteindelijk 0-3 is geworden, is voor de statistieken. Gezien het wedstrijdbeeld is de 0-3 enigszins geflatteerd. De gasten waren minder goed dan waar op gerekend was, maar (helaas) ook wij konden hun niet het eerste punten afsnoepen. Volgende wedstrijd beter. Verder dank aan Kevin. Ook deze keer heeft hij ons uit de brand geholpen door een deel van de wedstrijd met ons mee te spelen. De grote selectie waar wij over beschikken zit voor een aanzienlijk deel in de lappenmand. Robert D., Daniel, Richard, Hendrik, Marcel, Bheki en Henk Jan hebben niet of slechts een deel van de wedstrijd kunnen spelen vanwege blessures. Heren, doe het rustig aan, zodat jullie komende week weer volledig inzetbaar zijn.
Op de laatste zondag van oktober waren we te gast bij Blauw Geel '15. De laatste zondag van deze maand betekent dat de klok een uurtje terug gaat. Bij onze laatste man was dat niet helemaal duidelijk en deze was dus wel erg vroeg aanwezig (keurig op tijd Jan). De wedstrijd werd gespeeld op onze minst favoriete ondergrond, te weten kunstgras. Maar er werd goed gevoetbald vanaf het begin. We waren scherp in de duels. Al snel werd duidelijk waarom de gastheren op de laatste plaats staan. Er zat weinig lijn in hun spel en daar wisten wij van te profiteren. Een corner van Daniel werd door de tegenstander verlengd en dit verraste hun keeper volledig: 0-1. Door deze voorsprong en het goede spel werden een aantal spelers iets te overmoedig. Er werd even achterover geleund en dat werd direct afgestraft. Een snelle uitval van de gastheren zorgde voor de 1-1. Gelegenheidskeeper nr. 2 was te laat bij de grond en we moesten weer overnieuw beginnen. Hoewel het weer er niet beter op werd, werd ons spel dat wel weer. Er waren de nodige driehoekjes te zien en de tegenstander kwam er weinig meer aan te pas. Dat de 1-2 zou vallen was duidelijk, maar wanneer was nog de vraag. Deze vraag werd snel beantwoordt, want het was John die voor eigen succes ging en het net wist te vinden: 1-2. Even later was het wederom John die de bal richting het vijandelijke doel bracht en de 1-3 liet aantekenen. Dit was ook de ruststand. De thee smaakte goed en ondanks dat Hans wat last van de rug had wilde hij toch graag voetballen. Met Hans voor Daniel en Robert voor Erik werd aan de 2e helft begonnen. Deze was slechts enkele minuten oud toen Hans de bal oppikte uit wat een afgeslagen aanval van ons leek. Met zijn doelgerichtheid passeerde hij de keeper met een prachtige panna: 1-4. Het lijkt er dit seizoen op dat Hans patent heeft op mooie doelpunten. Na deze goal waren de gastheren kapot gespeeld. De 1-5 en 1-6 (allebei van John) waren goed voor de statistieken. De 1-6 mag nog apart gemeld worden, want ook deze goal was van ogenstrelende schoonheid. Een vrije bal van Jan aan de rechterkant werd heel beheerst de hoek in geschoven. De stand had nog wat uitgebouwd kunnen worden, maar diverse blessures (Bram, Hans en Henk Jan) en het feit dat verdedigers meer aanvallers bleken te worden hielden de stand zoals genoemd. Een prachtig resultaat, zo mag worden gezegd. Het slechte resultaat van de vorige week (2-0 verlies tegen en bij SGVV '07, waarvan helaas geen verslag) is hiermee weggepoetst. Volgende week wacht ons een nieuwe tegenstander en wel één van de koplopers. Er moet deze week dus getraind worden, zodat de spieren lekker los zijn voor a.s. zondag. Ik verwacht iedereen donderdag bij Velo! Tot dan.
Op deze mooie oktoberdag werden de heren van Mamio 5 ontvangen op het stadion Stadspark. Het duurde even voordat de gasten een team op het veld hadden staan en toen ook hun keeper was gearriveerd kon er dan echt aan de wedstrijd worden begonnen. We moesten scherp zijn vanaf het begin, want Mamio had al 13 keer gescoord sinds de competitiestart enkele weken terug. De scherpte was bij ons ver te zoeken. Na drie minuten spelen had de paal ons al eens gered, maar toch stond toe al de 0-1 op het scorebord. Het was dus duidelijk; er moest voor gewerkt worden vandaag. De snelle achterstand had ons wakker geschud en er werd beter gevoetbald. De overtuiging ontbrak soms, maar een vlammend schot op het doel van de tegenstander werd ternauwernood gekeerd door hun keeper. Bheki was het meest alert en joeg de bal tegen de touwen: 1-1. De stand was weer gelijk. Door deze goal gingen we weer wat achterover hangen in plaats van doordrukken. Dat de 1-2 zou vallen was al wel duidelijk. De gasten hadden meerdere keren al een kans hierop verprutst, maar de goal viel uiteindelijk toch. Voor ons weer de reden om de rug te rechten en weer aan aanvallen te gaan denken. Een bal in de diepte kwam bij Hans terecht en deze maakte er, na het passeren van 2 tegenstanders, 2-2 van. Het moet gezegd, een goal van wereldklasse. Met deze stand werd er gerust. Meerdere spelers bleken pijntjes te hebben en wilden graag gewisseld worden. Gelukkig hadden we wat mensen op de bank en werd Kevin bereid gevonden ook nog even mee te doen. Na de thee en menige omzetting op het veld werd er aan de 2e helft begonnen. Echte kansen bleven hierin uit. Het duurde tot ver in de 2e helft dat Kevin vanaf 35 meter (kan een meter meer of minder zijn) een goed schot op doel afvuurde. De keeper, die toch al geen echt sterke indruk maakte, had hier geen antwoord op en zo kwamen wij voor het eerst in de wedstrijd op voorsprong: 3-2. Er was nog een goed kwartier te spelen en deze stand moest vastgehouden worden. We wilden toch winnen! Helaas konden we niet lang van de voorsprong genieten. Emile verrichtte een aantal goede reddingen, maar op één schot moest ook hij het antwoord schuldig blijven: 3-3. Doorgaan, want er was nog genoeg tijd over. Enkele afstandschoten van onze kant misten hun doel, maar ook kansen voor Mamio werden niet verzilverd. Deze kansen werden hun aangeboden door een slecht werkende buitenspelval (blijf voor de laatste man staan!!). Emile redde echter wederom kundig. Op het moment dat de gelijke stand op het bord leek te blijven staan was het wederom Kevin die, dit keer met een laag schot, de keeper van de gasten verraste: 4-3. De winst leek er dus toch in te zitten. Maar ook deze keer was de voorsprong van korte duur. Een gemiste sliding van Tjerk zorgde ervoor dat de gasten de bal rustig voor het doel konden neerleggen. Daar stonden wij (lang) te kijken hoe de gasten er toch nog een gelijkspel uit wisten te halen: 4-4. Op basis van de 2e helft hebben we twee punten verloren. Over de wedstrijd genomen hebben we er één gewonnen. Het gemis aan scherpte bij de gasten voor de rust heeft ons in de wedstrijd gehouden. Al met al kunnen we tevreden zijn met het gelijke spel. Wel moet er op verdedigend niveau een tandje bijgezet worden, waarbij met name de buitenspelval de nodige aandacht verdiend. Volgende week spelen we de inhaalwedstrijd tegen SGVV '07 op de voor ons onbekende tijd van 14.30 uur. Een nieuwe wedstrijd waarin we weer vol voor de winst zullen gaan spelen.
Na één winst- en één verliespartij waren de heren van Be Quick 6 vandaag de tegenstander. Ondanks dat we pas twee wedstrijden hebben gespeeld, is er nu al een behoorlijk blessureleed. Robert (D.) en Andras kwamen zelfs op krukken 'aanlopen'. Raymond heeft hakproblemen, Hans rugproblemen en Robert (T.) was weer op zee. De opstelling ten opzichte van de vorige wedstrijd zag er dan ook behoorlijk gewijzigd uit. Meest opvallend was de doelman van vandaag, Emile Timmer. Deze reservedoelman werd echter Man of the Match. Met katachtige reacties hield hij knap zijn doel schoon. Met goed overzicht en goede reddingen lukte het de gastheren niet om hem te passeren. Slechts één keer kon Emile de bal niet uit het doel houden, maar daarvoor hadden de bezoekers wel een overtreding nodig. Het doelpunt werd dan ook terecht afgekeurd. De spitsposities werden bezet door Marcel (deze keer goed uitgeslapen) en John. Marcel, misschien wel de kleinste man van het veld, bleek levensgevaarlijk met het hoofd. Tot drie keer toe werd hij gevaarlijk voor het doel van de keeper van Be Quick. De eerste kopkans was meteen doeltreffend. Terwijl de keeper er bij stond en er naar keek, kopte Marcel de bal deskundig voorbij de sluitpost: 1-0. De eerstvolgende corner was het weer Marcel die met zijn hoofd het doel zocht. Helaas ging deze bal net naast. De rust werd bereikt met de minimale voorsprong, maar ook met de wetenschap dat Be Quick slechts 1 serieuze doelpoging had gecreëerd. Maar deze werd, zoals eerder geschreven, vakkundig gekeerd door Emile. Direct vanaf het fluitsignaal waarmee de 2e helft begon, was het Be Quick dat op zoek ging naar de gelijkmaker. De druk op ons doel nam toe, hoewel echte kansen voor Be Quick uitbleven. Later in deze wedstrijd kwamen de kansen wel, maar gescoord werd er niet door de heren uit Haren. Er viel echter nog wel een doelpunt. Een door John opgepikte bal werd door hem op volle kracht op het doel van Be Quick afgevuurd. De gelegenheidskeeper van Be Quick ging te traag naar de grond en voordat hij deze raakte had de bal het net al geraakt: 2-0. Een derde goal van ons werd afgekeurd vanwege duwen, maar de winst bleek al binnen. Na drie wedstrijden staan we nu op 6 punten. Een goed resultaat, waarmee we verder kunnen in dit voetbalseizoen. Volgende week wacht de volgende tegenstander. Het is te hopen dat in de aanloop naar deze wedstrijd de blessurelijst niet langer wordt, anders is het (ondanks 20 namen op papier) moeilijk om een team op de been te krijgen.
De derde speelronde van dit seizoen, en onze 2e wedstrijd, bracht ons bij VVK. Met een wel heel brede selectie (en dan nog niet eens voltallig) konden wij aantreden tegen het 3e van de vereniging aan de Korreweg. Een jonge groep, waarvan behoorlijke tegenstand verwacht mocht worden. Aan het begin van de wedstrijd werden snel een hoop zaken duidelijk. De tegenstander beschikte over slechts enkele goede voetballers die het spel konden maken, een scheidsrechter waarvan niet al te veel verwacht moest gaan worden en ons eigen team dat niet lekker in de wedstrijd kon komen. De eerste kansen waren dan ook voor de thuisploeg. Een hoop slechte schoten van hun spitsen en verdedigen met enig kunst en handwerk (viel bijna niet op Jager) leverde dan ook niet de gewenste openingstreffer op voor de heren van VVK. Een openingstreffer kwam er wel, en in ons voordeel. Een goede corner, doorkoppen op Bheki en deze joeg de bal in het dak van het doel: 1-0. De eerste goal van het seizoen was gemaakt en gelegenheidsleider Raimo vertelde de laatste man van VVK dat er nog drie zouden volgen. Om te beginnen moet dan eerst de 2-0 worden gemaakt. Na een fantastisch buitenspeldoelpunt van Hans (deze werd afgekeurd) was het opnieuw Hans die het doel wist te vinden. Uiterst koel paste Hans de bal langs de keeper en hij vierde zijn eerste goal op uitzinnige wijze. Maar VVK was zeker nog niet verslagen. Wij wisten dat de tegengoal niet mest vallen, want dan kon het nog wel eens een moeilijke wedstrijd worden. De 2-0 bleef op het bord staan tot de rust en er kon even uitgeblazen worden. Met één wissel in de rust kon aan de 2e helft worden begonnen. Het spelbeeld werd niet beter. Het niveau van de wedstrijd was (te) laag. De snelle spitsen van VVK konden gebruik maken van dit tempo en zij doken meermalen voor Robert op. Deze sluitpost voerde zijn taak op geweldige wijze uit en wist de 0 op het VVK-bord te houden. In een tegenaanval van ons trok Daniel een mooi gat voor John en deze gooide de wedstrijd op slot: 3-0. De late tegengoal kon ons dan ook niet meer deren: eindstand 1-3. De eerste punten zijn binnen. De wedstrijd leverde mooie dingen op. Marcel en Martin staan weer te voetballen in het Velo-shirt. Dit, net als Tjerk die de door hem geïntroduceerde (en onnavolgbare) Tjerki-flip weer op de voetbalvelden liet zien. Ons voetbalniveau zal iets naar boven bijgesteld moeten worden. Als ons dat gaat lukken, dan kan het nog wel eens een heel mooi seizoen worden. Daar gaan we met elkaar dan ook voor!