6e Klasse D seizoen 2005/2006
Velocitas 1897 za 1




COMPETITIE:

Datum

Thuis

Uit

 Uitslag
13-05-06
Bedum Rood Zwart Baflo
0 - 4
13-05-06
KRC Dokkum
1 - 4
13-05-06
De Monnik Zeester
1 - 6
13-05-06
TEO UVV '70
1 - 0
13-05-06
Velocitas 1897 GRC Groningen
4 - 2
13-05-06
't Zandt De Vogels
1 - 5
20-05-06
nacomp.
Velocitas 1897 De Vogels
0 - 2

Eindstand per 13-05-06:

Plaats

Naam
g - p
 v - t saldo
1.
Dokkum
22-62
120-19
+101
2.
De Vogels
22-50
81-24
+57
3.
TEO
22-47
64-37
+27
4.
Velocitas 1897
22-45
70-47
+23
5.
GRC Groningen
22-39
66-49
+17
6.
UVV '70
22-34
69-36
+33
7.
Rood Zwart Baflo
22-28
39-55
-16
8.
't Zandt
22-25
42-56
-14
9.
Zeester
22-23
36-71
-35
10.
KRC
22-17
32-101
-69
11.
De Monnik
22-11
44-75
-31
12.
Bedum
22-4
16-109
-93




Velocitas 1897 za 1 - De Vogels za 1 : 0 - 2 (nacomp.) (20-05-06)
De 1e wedstrijd voor de nacompetitie. Ook TEO maakt nog kans om hogerop te komen. We zullen eerst gedrieën uit moeten maken wie de sterkste is. Met tegenstander De Vogels hadden we deze competitie slechte ervaringen. Beide wedstrijden verloren we ruim (3-6 en 6-1). Vandaag wisten we echter dat we een nieuwe kans kregen. De Vogels kwamen zelfs met een cameraploeg aanzetten, die een stukje ging maken over geloof, hoop en voetbal of zoiets. Het maakte in ieder geval dat we netjes gekapt het veld opgingen, want onze jongens zijn wel een beetje ijdel. Afijn, er werd ook nog gevoetbald. Gedurende een lange tijd bleven we de 1e helft in evenwicht, al moet ik zeggen dat De Vogels de betere kansen hadden. Bij ons ging het veelal te onnauwkeurig, werden te moeilijke oplossingen gezocht waardoor balcontrole niet zo eenvoudig was. Ik mag ook wel zeggen dat De Vogels wat feller in de duels was, waardoor de meeste battles door ons verloren werden. De Vogels had een fout nodig van laatste man Jeroen Bouland om te kunnen scoren. Via de binnenkant van de paal werd dit afgestraft. Jeroen mocht dan ook de uitgereikte bijbel mee naar huis nemen. Dit leverde hem veel aandacht op van de cameraploeg. Zo kwam het toch nog goed met Jeroen. Ruststand 0-1. De 2e helft bleek niet veel anders. De verdediging (Bassie, Jeroen, Ramon en Patrick) deed z'n best goed gesloten te blijven, maar De Vogels kwam zo nu en dan gevaarlijk door. Dit leverde echter geen doelpunt op. Wij probeerden uit alle macht de gelijkmaker te forceren, maar konden de Vogels goalie het niet echt moeilijk maken, ook topscorer Bert niet. Het was uiteindelijk De Vogels dat de wedstrijd besliste door in de laatste minuut de 0-2 binnen te werken. Voor de derde keer dit seizoen moesten we buigen voor de Vogels.Ik denk ook dat ze de betere ploeg hebben, degelijk meer ervaren en gevaarlijk voorin. We gingen echter eervol voor het oog van de camera van het veld. Er zou nog lang gefilmd worden in de kantine. Rest ons nog de uitwedstrijd tegen TEO a.s. dinsdag. En natuurlijk donderdag de uitzending van Twee Vandaag, 17.59- 18.40. te volgen.
Velocitas 1897 za 1 - GRC Groningen za 1 : 4 - 2 (13-05-06)
De wedstrijd om de 4e plek en mogelijk nog een periode? Ook een wedstrijd van niet willen verliezen van je buren. Op Corpus den Hoorn was de wedstrijd in een 2-2 gelijkspel geëindigd waarbij we de wedstrijd met 10 man afsloten. Deze 1e helft was niet om aan te zien. Wij speelden zeer onnauwkeurig, onrustig, terwijl er weinig beweging in de ploeg zat. GRC liet zich zakken op de eigen helft, hield zo het veld klein en druk, waardoor het voor ons moeilijker was er door te komen. Er werd kort door ze gedekt, dit in combinatie met ons onzorgvuldige spel, maakte het een onaantrekkelijke wedstrijd om te zien. Dat de beste kansen voor GRC waren is dan ook niet vreemd. Vanuit hun stellingen probeerden ze met snelle uitvallen het doel te bestoken. Echter door goed keeperswerk werd een 0-2 achterstand met de rust voorkomen. De ruststand was dan ook 0-0. De 2e helft was volledig anders. Trainer Melvyn wisselde enkele posities en het liep gelijk een stuk beter. Stepfan Kuipers was een ware plaag voor GRC op het middenveld. Het was dan ook Stephan die vanuit het niets de 1-0 aantekende, via de binnenkant van de paal. Hiermee leek er ogenschijnlijk ook een last van de andere schouders te vallen. We voetbalden nog makkelijker en dat resulteerde in de 2-0. Wie anders dan Bert Bouland. Vorige week tegen UVV ook al trefzeker van de penaltystip, nu wist hij de GRC goalie te verschalken. Hiermee leek GRC aanvankelijk de strijd om de 4e plek op te geven, maar het kwam toch nog terug tot 2-1. GRC zette aan voor mogelijk meer. De wedstrijd werd grimmiger, zoals een derby betaamt? Na een schitterende voorzet van Dennis Apotheker wist Bert Bouland subliem de 3-1 binnen te koppen. Over en uit? Nee, nog steeds niet. Stephan moest het veld ruimen met een rode kaart na enig tumult rondom een vallende GRCer. Vanuit een vrije trap wist GRC nog wat terug te doen. 3-2. Vervolgens was het laatste woord toch nog aan GRC. Uit een prachtige trap van Jeroen Bouland wist een GRC verdediger met een kopbal in de kruising zijn eigen doelman te kloppen. Eindstand 4-2. Verder maar afwachten wat er nog komen gaat v.w.b. nacompetitie?
't Zandt 1 - Velocitas 1897 za 1 : 1 - 1 (22-04-06)
Op tijd vertrokken we naar het landelijke 't Zandt. Thuis hadden we moeite deze (toen nog 2e staande) ploeg te verslaan. Het werd toen 3-2. Nu ook weer bleek 't Zandt voor ons een stugge ploeg, beslist geen los zand. Het werd een confrontatie tussen 2 verschillende speltypes, wij voornamelijk jong, beweeglijk en technisch, zij meer routine, compact en de lange bal hanterend op hun spits. Wij hadden in ieder geval moeite het spel te maken, met name de 1e helft. Aan beide zijde waren wat kansjes, maar de grootste was wel voor Norman Lee, vlak voor de rust. Alleen voor de uitstekende goalie wist hij niet het net te vinden. Derhalve was er een 0-0 ruststand. De 2e helft zouden wij in het voordeel moeten zijn, 't Zandt leek wat vermoeidheids verschijnselen te vertonen zo tegen de rust. Het initiatief was aan onze zijde die 2e helft. Veelal hadden we balbezit, probeerden we met combinaties de stugge verdediging te doorbreken. Gelukte dit, stond echter steeds weer de Zandster goalie in de weg. Alleen het scoren ontbrak dus nog, alhoewel een doelpunt wel in de lucht hing. We brachten echter het geduld op tot de kans zou vallen. Inmiddels begon 't Zandt een punt te ruiken en verstevigde haar verdediging door een omzetting in het veld. Dit leek te gaan lukken totdat Bert Bouland het strafschopgebied wist binnen te dringen. De rechtsback trok aan de noodrem wat hem een penalty tegen opleverde en een gele kaart. Het was Bert Bouland die uiteindelijk de rebound nodig had om de keeper te verschalken. 0-1. Hiermee leek de wedstrijd beslist aangezien er nog maar een vijftal minuten te spelen was. 't Zandt kreeg nog goede kansen, maar de beste was wel de toegekende penalty toen Peter zijn tegenstander vloerde. Ook hij kreeg geel. De strafschop werd benut, ondanks dat de keeper de bal nog toucheerde. 1-1. Vrij vlot hierna viel het eindsignaal door de uitstekend leidende scheidsrechter Land. Wij gingen met gemengde gevoelens van het veld. Aan de ene kant leek ons op het laatste moment de overwinning ontglipt te zijn, aan de andere kant had 't Zandt ook goede kansen op een overwinning gehad. Een gelijkspel leek dus wel terecht, ondanks dat we het meest aan de bal waren geweest.
Velocitas 1897 za 1 - Rood Zwart Baflo 1 : 5 - 1 (15-04-06)
Deze wedstrijd werd onder prachtige omstandigheden gevoetbald. Een lekker zonnetje probeerde zo nu en dan door de lichte bewolking te prikken.Rood Zwart Baflo was vandaag de tegenstander. We herinneren ons nog een uitwedstrijd die zeer moeizaam met 1-2 gewonnen werd, tegen een toen stugge ploeg. Vandaag was dan ook de afspraak vanaf minuut 1 het initiatief te nemen, de tegenstander geen ruimte geven. We mogen wel stellen dat dit prima lukte. Rood Zwart Baflo had de aftrap, verloren balbezit en binnen 2 minuten mochten ze weer aftrappen. Het was namelijk Bert Bouland geweest die na een actie de bal vanaf de 16 in de korte hoek draaide, onhoudbaar voor de keeper. 1-0. Dat was een prettige opsteker.Rood Zwart Baflo bleek echter niet onder de indruk, probeerde de wedstrijd toch op te pakken. Gedurende de daarop volgende 20 minuten waren we gelijkwaardig. Waren er aan beide kanten niet echt kansen, tot wederom Bert Bouland in stelling werd gebracht. De voorzet van Ryan kon hij eenvoudig binnen werken. 2-0. Deze comfortabele voorsprong maakte ons spel er niet beter op. We speelden onnauwkeurig en nonchalant. Hierdoor verloren we vaak onnodig de bal. Toch wisten we op 3-0 te komen. Het was Bert Bouland die een glaszuivere hattrick scoorde. Hij zette een drietal verdedigers met een aantal goochelbewegingen aan de kant en wist ook de keeper kansloos te laten. Rood Zwart Baflo had het onze verdediging nog niet echt moeilijk kunnen maken. Die stond dan ook zeer sterk met Bas op links, Peter op rechts en in het centrum Stefan en Ramon. Op het middenveld buffelden Kampioen, Darryl en Ade, terwijl voorin Bert prima ondersteund werd door Matheu en Ryan. In de blessuretijd van de 1e helft was het toch Baflo dat wist te scoren. Een opkomende man mocht vanaf 20 meter vrijuit aanleggen. De bal draaide (on)houdbaar in de bovenhoek. 3-1. Rood Zwart was toch weer wat terug in de wedstrijd. Ze hadden er ook zin in bleek na de aftrap van de 2e helft. Met veel inzet stoorden ze op de bal. Het leek een alles of niets offensief. Niets werd het, want binnen weer 2 minuten wist Bert Bouland alle goede bedoelingen van de Rood Zwarten de grond in te boren. Hij ontsnapte aan de zwakke verdedigers en verschalkte de keeper met buitenkantje links. 4-1. Daarmee was de strijd eigenlijk wel gestreden. Ons nonchalante spel stond een grotere voorsprong in de weg. Bram kwam er in voor Ade, Johnny voor Matheu. Johnny zette even later met een assist Bert Bouland alleen voor de keeper, die souverein omspeeld werd. 5-1. Bert mocht na 5x scoren gaan douchen en voor hem kwam zijn broertje Jeroen in het veld. Die speelde zijn eerste wedstrijd weer sinds maanden. Tegen UVV was hij uitgevallen na keihard geraakt te zijn op zijn hoofd in een kopduel. Nog steeds ondervindt hij er hinder van. Voor de wedstrijd maakte het verder niet meer uit. De overwinning was binnen. Opvallend waren vandaag de onverzettelijkheid van Bassie, met handen en voeten. De sterke rol van Kampioen, het zeer sterke spel van Stefan, Ramon en Peter. Bert was eindelijk eens vlijmscherp.
Velocitas 1897 za 1 - TEO 1 : 3 - 0 (01-04-06)
De wedstrijd om de 3e plek werd vandaag gespeeld op het Stadion Stadspark. De gasten waren TEO (Ten post En Omstreken) die de 3e plek beheerden, wij 4e met een punt minder. Uit was het een memorabele 3-4 overwinning voor ons geweest in een wedstrijd waarin we met 10 man een 3-2 achterstand ongedaan maakten, we 2 strafschoppen tegen kregen waarvan er één in de laatste minuut. Dit TEO heeft de laatste tijd een behoorlijke serie neergezet en zijn derhalve doorgestoten naar de 3e plek. Aan ons was de taak die plek terug te nemen, maar ook om een directe concurrent voor de laatste periode uit te schakelen. Aanvankelijk waren we de eerste 10 minuten onder de indruk van het spel van TEO. Zij hadden/namen het initiatief met snel combinatiespel. Dit leverde hun enkele kansjes op. Na die 10 minuten kwamen we in ons spel, waren we zeker de gelijke aan TEO, soms de betere. Enkele kansjes vloeiden daaruit voort. Na een kleine 25 minuten wisten we de score te openen. Het was Steffan die Bert met een lange haal wegstuurde. Alleen voor de keeper benutte hij dit buitenkansje. 1-0. Dat was voor ons niet onprettig, want nu moest TEO komen. Ze deden verwoede pogingen, maar het kwam veelal niet tot een gevaarlijke afronding. Wij wel. Na eerst goed doorzetten van Ryan en daarna van Norman, was het weer Bert die nu eenvoudig kon binnentikken. 2-0. Nog vlak voor de rust kreeg Stephan de kans op 3-0, maar de sluittenpost lag in de weg. Derhalve werd de ruststand 2-0. In de rust vroegen we ons af of ons voordeel van de 1e helft de straffe wind in de rug geweest was. We zouden het daardoor zeker moeilijker krijgen in de 2e helft. Zou de 2-0 genoeg zijn? In die 2e helft zette TEO vanaf de aftrap druk op ons balbezit. Echter met goed combinatiespel werd de bal in de geledingen gehouden. TEO ging steeds meer naar voren spelen en kwamen vervaarlijker in de buurt van een treffer. Door goed en soms wat gelukkig keeperswerk viel die treffer echter niet, ondanks dat die in de lucht hing. Des te langer het duurde, des te meer spelers van TEO vooruit gingen voetballen. Wij kregen steeds meer hoop op de overwinning, omdat de aansluitingstreffer uit bleef. Na een drietal frisse wissels wisten we zelfs de wedstrijd definitief in het slot te gooien. Peter speelde met een strakke pass Ryan aan, die vervolgens Norman alleen voor de keeper neerzette. Norman schoot resoluut binnen. 3-0. Bij TEO zag je het geloof in een goede afloop wegvloeien. 3-0 was onoverbrugbaar geworden. Wij kregen nog kansen op meer, TEO scoorde nog, maar dat werd afgekeurd wegens buitenspel. Eindstand 3-0. De 3e plek is terug in het Stadspark en de kansen op de laatste periode toegenomen. Speelden we vorige week onze slechtste wedstrijd, denk ik dat we vandaag onze beste wedstrijd van het seizoen tot nu hebben gespeeld.
Bedum 1 - Velocitas 1897 za 1 : 1 - 4 (25-03-06)
Onder schitterende weersomstandigheden speelden we de uitwedstrijd tegen de nummer laatst. Van te voren toch onszelf ingepeperd deze ploeg niet te onderschatten. Het veld was zwaar en oneffen door de wedstrijd die net ervoor gespeeld was. Met exact 11 spelers en geen wissels was het zaak de krachten te verdelen en de wedstrijd blessurevrij door te komen. Vanaf de aftrap was het eerste initiatief van Bedum. Wij konden niet in ons spel komen. Het was onzuiver, teveel werd de lange bal gespeeld en werden er te moeilijke oplossingen gezocht. Aan beide kanten waren er geen echte kansen. Dat wij toch op een 0-1 voorsprong kwamen, mochten we danken aan de doelman van Bedum. Door de zijwaartse wind over het veld timede hij mis en was het Matheu die er dankbaar gebruik van maakte. We konden een licht veldoverwicht creëren. Het spel bleef echter slecht, maar gelukkig was de tegenstander nog slechter dan wij. Via een actie van Ryan werd onze topscoorder Bert bediend. Zijn schot stuiterde merkwaardig langs de keeper het doel in. 0-2. Hiervan werd ons gevoel over het vertoonde spel niet weggenomen, sterker nog, we "coachten" elkaar meer en meer de ergernis in. Dit werd in de rust echter rechtgezet. We kwamen dan ook een stuk beter de kleedkamer uit. Dit had direct een beter spel tot gevolg op het veld. Vanaf de aftrap van de 2e helft kwam Bedum er niet meer aan. De combinaties liepen veel beter, werd de bal lekker laag gehouden en strak in de voeten gespeeld. Zo werden er diverse kansen gecreëerd. We hadden er echter een strafschop voor nodig om de score uit te bouwen. Ryan werd vastgehouden in het strafschopgebied, Bert schoot de penalty beheerst binnen. 0-3. Vervolgens kregen we meerdere kansen, maar het afronden lukte niet, mede door de verder goed keepende Bedum goalie en de toch wat nonchalante Bert (of moeten we hier van een vormcrisis spreken). Vanuit een corner was het Bedum dat wel het net wist te vinden. Een dozijn aan spelers miste de voorzet, de dertiende (een Bedumer) kon vrijuit inschieten. 1-3. Het laatste woord was echter aan ons. Bert werd hardhandig neergehaald binnen de 16 meter. Nu was het Stefan die mocht binnenschieten. 1-4. Zijn feestvreugde was echter van korte duur, even later zou hij vervroegd gaan douchen na een gele kaart voor kwetsend taalgebruik en een conflict met de trainer. Met 10 man speelden we dus de wedstrijd uit, kreeg Bedum nog een kwartier de wedstrijd in handen, maar wisten dit niet in de score uit te drukken. Eindstand 1-4.
De Monnik 1 - Velocitas 1897 za 1 : 2 - 3 (25-02-06)
Om 08.00h vertrokken vanaf ons stadion voor de match tegen de eilandbewoners van Schiermonnikoog. Onderweg toch nog de onzekerheid of het wel door gaat. Het was namelijk wel erg koud. Misschien was de hoop op een afgelasting ook wel erg sterk, omdat we dan waarschijnlijk bij warmere temperaturen hadden kunnen inhalen. Afijn, via een omweg wisten we toch te horen dat het doorging. De verwachting was dat we de enige op de boot zouden zijn, maar niets was minder waar. Wat die mensen in vredesnaam met die kou op het eiland gingen zoeken was mij onduidelijk. Het waren in ieder geval geen supporters. Op de boot werd al duidelijk, dat we alleen met winst genoegen zouden nemen. De Monnik had ons al punten gekost, toen ze in ons eigen stadspark er met een 2-4 overwinning vandoor gingen. Het was dus ook tijd voor revanche. Om de tijd te doden voor de wedstrijd werd er eerst nog wat gegeten en gedronken, daarna een balspelletje op het voetbalveld. Dit leverde veel spelvreugde. De sfeer was ontspannen, dus goed. Tegen 13.15 kleden en dan slaat de sfeer om. Te weinig (goeie) witte broekjes in de tas. Dan wordt er gesteggeld wie het kleinste broekje aan moet en binnen no-time is er niets meer over van de goede sfeer. Afijn, de wedstrijd werd begonnen met Ramon in een zwart broekje. Die verliep voor ons zeer verrassend. De eilandbewoners begonnen samen met hun publiek aan een zeer bravoure openingsoffensief. De Nieuw-Zeelandse rugbyers waren er niets bij. Het was echter al snel stil, want binnen de 2 minuten wisten we de score te openen. 0 - 1 door Bert. De Monnik was er echter niet van onder de indruk en wisten dan ook na een kleine 8 minuten de 1 - 1 aan te tekenen. Een schot kwam via de onderkant van de lat terug het veld in en werd alsnog binnen gewerkt. Dat was voor ons een tegenvallertje. Met veel fysieke strijd in de duels brachten de eilanders ons uit het spel. Eigenlijk kwamen we de eerste helft daardoor niet meer tot goed voetbal. Wel was het nog Jeroen Kampioen die de linkerpaal wist te raken, net zoals Bert dat even later met de rechterpaal deed. Het was De Monnik dat de voorsprong pakte na een fout aan onze zijde. Stefan leverde de bal in bij een Monnik, die het vervolgens snel en slim uitspeelden. 2 - 1. Een sterke individuele actie van Bert leverde toch nog de 2 - 2 ruststand op. In de rust gingen de neuzen weer dezelfde kant op door de sterke speech van trainer Melvyn. De 2e helft hebben we laten zien hoe we kunnen voetballen. Tegen de wind in werd de Monnik terug gedrongen op hun eigen helft en met sterk en snel combinatie voetbal onder druk gehouden. Vele kansen volgden elkaar op, maar hun gelukkige keeper stond steeds op de goede plek. De Monnik kwam niet verder dan verdedigen met vele overtredingen. Dit deed bij ons de irritatie natuurlijk ook oplopen. Lammert knalde een vrije trap op de kruising. We kwamen dichterbij de overwinning. Micheal werd nog ingebracht als een rustgevend aanspeelpunt. Het was Norman Lee die de 2 - 3 dacht te maken. In een scrimmage met de keeper scoorde hij, maar de scheids dacht er anders over. Ondertussen bleef het gevaar van een uitval van de Monnik aanwezig, maar de verdediging met de verder zeer sterk spelende Stefan, Lammert, Darryl, Johnny en Jeroen hield de controle. Aangezien het scoren voor ons niet leek te gaan lukken pushten de eilanders de scheids maar af te fluiten. Deze liet echter langer doorspelen, aangezien er vele overtredingen waren geweest. Wat niet meer werd verwacht, gebeurde dan toch. Uit weer een mooie aanval kwam Bert alleen voor de keeper te staan. Koelbloedig schoot hij de terechte 2 - 3 binnen. De Monnik probeerde in nog een kort offensief een punt uit de strijd te slepen, maar dit lukte niet meer. Bij ons was de vreugde groot. In het klooster bleef het vervolgens nog een poosje onrustig en menig biertje getapt. Op de weg terug werd nog eens uitgebreid samen met de scheidsrechter de wedstrijd geanalyseerd. Om 20.30 waren we weer thuis met een zeer voldaan en tevreden gevoel van een dagje Schiermonnikoog. Rest mij nog de eilanders te bedanken voor hun gastvrijheid.
Velocitas 1897 za 1 - KRC 1 : 6 - 0 (11-02-06)
De 1e return van het seizoen, omdat vorige week het programma eruit lag. Bij KRC in Kantens hadden we onze 1e punten gehaald. Vandaag moest dus niet te moeilijk zijn. De warming up was reeds ver voor de wedstrijd. Er moest namelijk eerst een aantal kruiwagens ganzenstront van het veld gehaald worden. Is ons sportpark er door de bomenkap al niet aantrekkelijker op geworden, moesten de ganzen dus ook weer een duit in het zakje doen. Jongens, bedankt voor de inzet voor het ruimen van de meeste shit. De wedstrijd begon bij ons wat onrustig. Het was eerst een kwartiertje zoeken. Ondanks dat waren we beter dan de tegenstander, die er niet meer tegenover kon zetten dan verdedigen. Misschien waren ze onder de indruk van de hoeveelheden ganzenpoep. Na een kwartier was het Bert die de score opende. 1-0. Al vrij vlot gevolgd door de 2-0 van Jordi.. Binnen het half uur was het weer Bert die de 3-0 aantekende. Daarna verslapten we wat, waardoor KRC wat van het doel af kon voetballen, maar dit leverde verder weinig gevaar voor ons op. Ruststand dus 3-0. De 2e helft begon KRC een stuk feller en waren wij een stuk minder actief, zeg maar slap. Blijkbaar dachten we de buit al binnen te hebben. KRC zette druk op ons doel en kwam zelfs dichtbij een treffer. We wisten echter de draad weer op te pakken en het was invaller Darryl die de wedstrijd in het slot gooide. 4-0. Dit was de nekslag voor de goede bedoelingen van KRC. Jeroen tekende voor de 5-0 en zijn broertje Bert maakte er 6-0 van. Het was aan onze nonchalance en het geluk van hun doelman te wijten dat het geen dubbele cijfers werden. Alleen Bert had er al 6 kunnen maken. Dit deed hij nu over beide wedstrijden gezien. De kop is er weer af. Het begin is goed.
De Vogels za 1 - Velocitas 1897 za 1 : 6 - 1 (10-12-05)
De derby van het Stadspark werd weer gespeeld. Eerder wist De Vogels in het 1e duel van onze competitie bij ons met 3-6 te winnen. De Vogels is één van de tegenstanders, samen met Dokkum en De Monnik, waarvan we verloren hebben. Wij begonnen de wedstrijd nerveus en onrustig, kwamen daardoor moeilijk in ons spel. De Vogels zat vrijwel direct lekker in de wedstrijd en toonde dat met goed positiespel, veel beweging en vloeiende combinaties. De betere kansen waren dan ook voor De Vogels. Wij moesten het hebben van snelle uitvallen. Omdat de omschakeling van De Vogels bij balverlies niet altijd even denderend was, lagen daar voor ons mogelijkheden. Het was De Vogels dat de score opende. Onze verdediging werkte niet resoluut de bal weg, waardoor een droog schot de 1-0 opleverde. De Vogels werd hier zichtbaar door gesterkt en kregen nog enkele goede kansen op meer. Wij wisten echter vlak voor de rust de stand recht te zetten. Goed doorjagen voorin leverde een verdedigings-fout op die eenvoudig werd afgestraft. 1-1. Dit was de ruststand. De 2e helft kon het nog alle kanten op gaan. Zo zag het er ook een hele poos uit. De stand bleef lang in evenwicht, hadden De Vogels het beste van het spel, maar we hielden stand. De Vogels kwam toch weer op voorsprong toen ze een ingooi snel uitvoerden, terwijl een aantal van ons uit positie liepen. Die waren nml. nog bezig de scheidsrechter er van te overtuigen dat het een verkeerde beslissing was. 2-1. Dit noopte ons tot het nemen van risico's achterin, om de gelijkmaker te forceren. Vervolgens kreeg De Vogels hierdoor in een sneltrein vaart vele kansen. Hadden we vorige week nog tegen Dokkum veel geluk dat zij de kansen wel misten, De Vogels strafte iedere kans resoluut af. Zo liepen ze snel uit naar de eindstand van 6-1. De Vogels won deze wedstrijd terecht, op basis van het betere spel. Teveel van onze spelers hadden het vandaag niet. Hierdoor kwamen we uiteindelijk tekort om recht te mogen spreken op een punt of meer. De 6-1 eindstand doet echter geen recht aan het beeld van de wedstrijd, mag wel geflatteerd genoemd worden, in een verder overigens sportieve derby.
Velocitas 1897 za 1 - Dokkum 1 : 1 - 2 (03-12-05)
Na 8 ongeslagen wedstrijden op rij, waarvan de laatste overigens gelijk werd gespeeld, kwam de koploper op bezoek. Wij hadden na de 7-1 nederlaag in Dokkum wel iets recht te zetten en zagen natuurlijk graag onze reeks voortgezet. We begonnen dan ook sterk en wisten Dokkum terug te dringen. Dokkum kon er echter gevaarlijk uit komen. Wij wisten de score te openen. Door goed doorjagen werd de fout in de verdediging bij Dokkum gemaakt en afgestraft door Bert. 1-0. Van deze voorsprong konden we niet lang genieten. Na een kleine 5 minuten viel de gelijkmaker binnen, doordat er bij ons even niet sterk verdedigd werd. 1-1. Beide ploegen kregen kansen op meer, maar het zou tot aan de rust gelijk blijven. De 2e helft liet aanvankelijk eenzelfde beeld zien. Wel ging Dokkum feller uit de startblokken. Wij hadden meer moeite bij het Dokkumer doel te komen. Het spel werd ook harder. In de 1e helft waren er al een aantal (terechte) gele kaarten gevallen, in een overigens verder sportieve wedstrijd. De gele kaarten waren voor onnodig domme overtredingen. Bij ons vloog er dan ook weer iemand af, na wederom een domme overtreding. 2x geel is ook rood, dus stonden we weer met 10 man (waar heb ik dat eerder gelezen). Tot overmaat van ramp kwam Dokkum ook nog eens op voorsprong. Een middenvelder mocht vanaf 18 meter rustig aanleggen en vond het net. 1-2 . Vervolgens gooiden wij er het bekende schepje bovenop. Met 10 man waren wij niet de mindere. Met het gewaagde 1 op 1 spel achterin (we moesten natuurlijk wel), kregen de Dokkumers vele kansen de wedstrijd te beslissen. Ze verzuimden dit echter, mede doordat Jeroen de sterke spits, tevens topscorer van onze comp., in zijn broekzak had. Wij behielden dus zicht op een gelijkspel, kregen nog wat kansjes. Wat ons met 10 man nog wel tegen GRC lukte, kregen we tegen de koploper niet meer voor elkaar. Zo bleef het 1-2. Aangezien de subtop dicht bij elkaar ligt is dit voor ons een duur verlies. Directe concurrenten TEO en GRC wonnen, terwijl De Vogels verloor. Wij kelderen naar de 5e plaats. Het telkens met 10 man een wedstrijd moeten uitspelen kon niet ongestraft blijven. Het kost ons de laatste 2 wedstrijden 4 punten, want van Dokkum hadden we niet hoeven verliezen, tegen GRC hadden we niet hoeven gelijk te spelen. Vergeet ook niet de schorsingen die er achter weg komen. Volgende week beterschap tegen De Vogels.
GRC Groningen za 1 - Velocitas 1897 za 1 : 2 - 2 (19-11-05)
De no.3 tegen de no.4. Slechts 2 punten scheiden ons, maar wel in ons voordeel. Bij verlies van onze zijde, zou GRC dus de 3e plek over kunnen nemen. Dat wilden we natuurlijk niet laten gebeuren. Kunstgras was nou ook niet echt ons nadeel, technisch-lichtvoetig-snelheid, maken deel uit van ons spel. Na eerst een periode van aftasten, waarbij beide ploegen kansen kregen, konden we even later het initiatief naar ons toe trekken. Met snel combinatiespel sneden we door het 11tal van GRC heen. Zij hadden zichtbaar moeite met onze beweeglijkheid, logisch ook, ze worden blijkbaar op grote geselecteerd bij GRC. Groot staat nu eenmaal niet voor souplesse. Wij mochten ook de score openen. Na een mooie combinatie kon Bert alleen nog gestopt worden door hem neer te leggen. Aangezien dat binnen het strafschopgebied was leverde dat onze 1e penalty op. Bert tartte de voetbalwet door hem zelf te nemen. Het werd zijn zoveelste score dit seizoen. 0-1. Op dat moment ook terecht. We hadden het beste van het spel, alhoewel ook GRC kansen had. Het was een open en faire wedstrijd, tot Norman Lee hardhandig werd neergelegd. Zijn reactie hierop leverde hem een rode kaart op. Met nog een kwartier te spelen in de 1e helft stonden we (weer) met 10 man. Het lijkt bij tijden meer op een 10tal dan een 11tal. Weer maakten we het ons dus onnodig moeilijk. De kansen op meer waren er echter ook. Die werden niet benut, dus gingen we rusten met een minimale voorsprong. We wisten dat het de 2e helft moeilijk zou worden. GRC trok ons dan ook de duimschroeven aan. Hoewel het ons aardig lukte van het doel af te voetballen waren het 2 uitvallen van GRC die doel troffen. Hieraan gingen wel 2 fouten van ons aan vooraf. 2-1. GRC leek tevreden. Wij hadden even niets meer te verliezen en gingen aanzetten voor de gelijkmaker. Ook met 10 man konden we nog dreigend worden. GRC kreeg deze periode een aantal opgelegde kansen, maar die werden verzuimd te benutten. Zo bleven we kans houden op een punt. Het was uiteindelijk Patrick die het punt binnenhaalde. Met een schitterde volley schoot hij de bal vanaf de 16 in de lange hoek. 2 - 2 en dat zou het ook blijven in deze open en sportieve derby. De gevoelens na afloop waren gemengd. Hadden we hier nu 2 punten verloren of een punt gewonnen. Beide is waar. Met 11 man was de kans zeer groot geweest dat we gewonnen hadden. Als je dan met 10 man op een achterstand komt, mag je toch blij zijn dat je gelijk speelt. Met dank aan de tomeloze inzet en er in blijven geloven.
Velocitas 1897 za 1 - UVV '70 : 3 - 1 (12-11-05)
Vandaag beloofde het een moeilijke wedstrijd te worden. De gasten uit Ulrum beheerden de 4e plek met hetzelfde aantal punten als wij. Echter vanaf de aftrap hadden we grip op de tegenstander, die er het 1e half uur niet aan te pas kwamen. Met vloeiende combinaties, veel inzet in de duels, werd UVV ver teruggedrongen op hun speelhelft. Na een 20 minuten betekende dit de 1-0. Een mooie combinatie door het centrum van UVV werd door Bert doeltreffend afgerond. Doordat we verzuimden de score op te voeren (die kansen hadden we nml.), hielden we UVV in de wedstrijd. Rust derhalve 1 - 0. We wisten dat UVV in de 2e helft zou gaan komen. Zij speelden daardoor wat verder van hun doel en het spel werd meer op het middenveld gespeeld. Hun combinatiespel liep ook beter. Een aanval na een 10 minuten resulteerde in de gelijkmaker. De voorzet werd bij de 2e paal in de korte hoek binnen gekopt. 1-1. Op dat moment misschien ook wel terecht, maar niet gezien het gehele wedstrijd-beeld. Alsof we wakker geschud waren, trokken we weer naar voren. Er werd een schepje bovenop gegooid en het duurde dan ook niet lang dat we de voorsprong weer namen. Een verdedigingsfout werd door Bert resoluut afgestraft. 2-1. UVV ging drukken, namen meer risico's, wat ons voorin ruimte gaf. UVV schoot een vrije bal op de paal, zag een bal op de lat gaan, maar de goal viel aan de andere kant. Bert (wie anders) rondde een goed uitgespeelde aanval af. 3-1. De wedstrijd leek gespeeld, echter UVV gaf nog niet op. Zeker niet toen Jeroen er na een kopduel op de brancard het veld moest verlaten. Aangezien we 3x gewisseld hadden, moesten we het restant (22 minuten) met 10 man (weer) uitspelen. Echt voetballen was voor ons niet meer mogelijk. Alles haalden we uit de kast, veel strijd, veel overtredingen, maar alles op de grens of soms er net even over. De gemoederen raakten steeds verhitter in het veld. Bijna iedere overtreding ontaardde in een duw en trekpartij. Ook UVV was duidelijk aanwezig, gefrustreerd dat ze niet aan voetballen toe kwamen en hun aansluitingstreffer maar niet wou vallen. We hielden dan ook stand en gingen weer zegevierend van het veld, de 7e overwinning op rij. We hebben bezit genomen van de 3e plaats. Jeroen, sterkte met je bult. Volgende week er wel weer bij in de stadsderby in en tegen GRC, de nieuwe no. 4 nu.
Rood Zwart Baflo za 1 - Velocitas 1897 za 1 : 1 - 2 (05-11-05)
Na de knallende overwinning van de vorige week thuis tegen Bedum, deze zaterdag op pad naar Baflo. Deze ploeg stond op de negende plek, maar zou zeker niet te onderschatten zijn. Dat bleek ook wel in de eerste helft. Mede doordat wij niet in de wedstrijd kwamen had RZB het beste van het spel. Bij ons ontbrak het venijn, de meeste duels werden verloren. We konden slechts enkele speldenprikken uitdelen voor hun doel. RZB had ook slechts enkele kansjes. Na een half uur spelen wisten ze hun lichte veldoverwicht in de score uit te drukken. Een vrije trap werd droog binnen geknald. 1 - 0. Dit was tevens de ruststand. In de rust de koppen bij elkaar gestoken. Enkele wisselingen in posities en er stond een compleet ander Velo in de 2e helft. Er werd weer gebuffeld voor iedere meter, duels werden gewonnen en wij hadden het initiatief. RZB kwam er niet meer aan te pas. Binnen 10 minuten was het dan ook al weer 1 - 1. Bert verschalkte vanaf de hoek van de 16 meter op een schitterende manier de keeper in de lange hoek. Daarmee was het echter nog niet gedaan. We bleven aandringen om de winnende treffer te scoren. RZB had vele overtredingen nodig om ons, maar met name Darryl, af te remmen. Aangezien wij ook geen lievertjes zijn, werd het een pittig partijtje. De scheids (niet sterk fluitend) had meerdere gele kaarten nodig om de wedstrijd onder controle te houden. 2 waren er voor Steffan die dus eerder mocht douchen. De laatste 10 minuten moesten we onze voorsprong van 1 - 2 verdedigen. Wederom Bert had ons namelijk na een half uur op die terechte voorsprong gezet. Met hand en tand werd de 6e overwinning op rij binnen gehaald. Opvallend deze wedstrijd was dat, het elkaar bij de les houden geen domme dingen te doen, zoveel gebeurde dat dit weer irritatie opliep. Zo kan het ook verkeren.
Velocitas 1897 za 1 - Bedum za 1 : 10 - 0 (29-10-05)
Na een aantal wat zwaardere wedstrijden speelden we nu tegen de hekkensluiter van de competitie. 4 winstpartijen op rij moesten er vandaag 5 worden. Tevens kon ons doelsaldo wel een positieve oppepper gebruiken. Het gevaar schuilt er echter altijd in dat je een dergelijke tegenstander onderschat en lelijk onderuit kunt gaan. We wilden onze zegereeks zeker voortzetten. Van het begin af speelden we dan ook ons favoriete spelletje; het initiatief nemen en druk op de tegenstander uitoefenen. Al snel bleek dat Bedum terecht onderaan staat. Deze ploeg heeft niet zoveel te bieden. Het werd dan ook tot aan de rust onder de voet gelopen. Dat het bij rust slechts 4 - 0 stond had meer te maken met de manier hoe wij met de kansen omsprongen, slordig en nonchalant. Uiteraard was de wedstrijd in de rust al gespeeld. Nu ging het nog om het doelsaldo. Ondanks dat we met 4 - 0 voor stonden was er onvrede bij sommigen over een wissel in de 1e helft. Tegen een elftal als Bedum en met een ruime voorsprong hoef je niet vol aan de bak. Dus spaar je je spelers die wat geblesseerd zijn of die altijd maar grenzeloos doorgaan. Die heb je weer nodig tegen moeilijker tegenstanders. Het bleek dat niet iedereen dit snapte, want er werd verbolgen gereageerd. Sommigen vinden het blijkbaar nog steeds vervelend als hun een keer een grens gegeven wordt. Dus, even een waardeloze sfeer in de rust terwijl je met 4 - 0 voorstaat. Zo kan het ook gaan. De 2e helft had er uiteindelijk niet onder te leiden, alhoewel we na een kleine 10 minuten wat inzakten. Bedum kon even wat van het doel af voetballen, maar kreeg geen echte kansen. Nadat we de draad weer oppakten liepen we uiteindelijk vrij eenvoudig uit naar de eindstand van 10 - 0. Enkele doelpunten waren van grote schoonheid, mede door de vloeiende combinaties die er aan vooraf gingen. Een groot compliment weer voor de inzet, maar ook weer voor de discipline. Geen woorden tijdens de wedstrijd en weer geen kaarten. Het begint er echt op te lijken. Opmerkelijkste scores: Bert 3x, Ramon en Ryan elk 2x. Verder het debuut van Bas. Zichtbaar was zijn trainingsachterstand, want ondanks dat hij maar een half uur speelde zag hij er na de wedstrijd uit of hij de marathon gelopen had. Plek 5 is nu echt van ons. Er zit nog meer in.
Velocitas 1897 za 1 - 't Zandt 1 : 3 - 2 (22-10-05)
Deze zaterdag haalden we in tegen 't Zandt, de nummer 2 van de competitie. 't Zandt had tot nu toe geen punt verloren. De verwachting was dus dat dit een zware dobber zou worden, aan de andere kant maakte dat ons ook scherp, want: punt 1. je hebt niets te verliezen, je bent de underdog en punt 2. we wilden ze de eerste verliespunten bezorgen. Trainer Melvyn kwam dan ook met een sterke verrassingsopstelling. Vanaf de aftrap hadden we dan ook het initiatief, drukten we de tegenstander terug tot in hun eigen 16 metergebied. Na een kwartier spelen wisten we de score open te breken. Het was Ryan die scherp de 1 - 0 binnen schoot. We deden pogingen de tweede goal te forceren, maar gaandeweg de 1e helft verslapten we wat. Hierdoor kon t'Zandt wat verder van hun doel voetballen. Dit leverde hun echter geen kansen op en ons slechts wat minder kansen. Jeroen viel nog in voor de geblesseerd geraakte Kampioen. Zo verliep het tot de rust, stand 1 - 0. De nodige wissel in de rust van Hans (ook geblesseerd), voor wie Stefan kwam, maakte niet uit voor de instelling waarmee we de 2e helft in gingen. Wederom stond t'Zandt onder druk en bepaalden we de wedstrijd. Dat de tegenstander toch langszij kwam, was dan ook een verrassing te noemen. Vanuit een corner wisten ze gelukkig de gelijkmaker te scoren. Voor ons een dompertje, maar al vlot hadden we weer het initiatief. Een gelijkspel zou voor ons puntverlies betekenen. Het was Bert die de terechte 2 - 1 binnenkopte. Op een sublieme wijze verlengde hij de voorzet bovenin de verre hoek. 't Zandt was echter niet van plan zich erbij neer te leggen en zette aan. Wederom een dood spelmoment, dit keer een vrije trap, leverde weer de gelijkmaker op. Wederom was het een gelukkige goal, want op het laatste moment werd de bal van richting veranderd en verdween in de verre hoek. 2 - 2. Het mocht toch niet zo wezen dat t'Zandt met een punt weg zou komen. Even leek het erop dat ze nog de winst zouden pakken, maar een goede kans verdween in 2e instantie in het zijnet. Dit zou ook onterecht geweest zijn. Met een laatste krachtsinspanning gingen we nog een maal voor de overwinning. Lee schoot op de lat maar het was Darryl die de beslissende treffer liet aantekenen. Zijn 20 meter schot bevatte veel effect, zodat hun toch wat logge keeper er geen vat op kreeg. 3 - 2. Dit hielden we vast tot het eindsignaal van de prima leidende scheids (mag ook wel eens gezegd worden). 't Zandt dus de eerste verliespunten en wij door naar de 5e plaats, 4 overwinningen op rij. Een groot pluspunt deze keer, geen gele of rode kaarten, ondanks dat de tegenstander zelfs racistische opmerkingen plaatsten. We lieten ons de kop niet gek maken. Onze wraak was echter ze sportief te verslaan en ze terug te sturen naar hun blijkbaar primitieve, bekrompen leefgebied. Hoe kom je er anders toe er racistische en discriminerende ideëen op na te houden.
TEO 1 - Velocitas 1897 za 1 : 3 - 4 (15-10-05)
Ten Post En Omstreken was onze volgende tegenstander. Deze subtopper werd door ons van te voren toch wel ingeschat als zijnde "te verslaan". Dus gingen we minimaal uit van een punt. Maar eerst gaan voor de winst. Wat we vooraf niet konden bedenken was dat deze wedstrijd ontaardde in een ware thriller. Alfred Hitchcock had dit niet kunnen bedenken, het spannendste jongensboek haalt bij lange niet wat er in het dorp Ten Post gebeurde. Ze zullen er nog jaren van spreken. Aanvankelijk leek het er niet op. De 1e helft ging eigenlijk gelijk op, mede omdat wij niet scherp waren. Er leek wel een gezamenlijke matheid in het team. De pit ontbrak, de meeste duels werden verloren. Desondanks kon TEO het spel niet maken. Hun kansen beperkten zich tot een aantal vrije trappen van buiten de 16 meter. De afrondingen waren echter allemaal in het achterliggende aardappelveld. Dit onmachtige TEO was eigenlijk zo vriendelijk ons in het zadel te helpen. Onze 1e kans was eigenlijk geen kans maar een communicatiefout tussen een verdediger en de keeper. Bert was er echter als een duveltje uit een dosie bij om de 0-1 in te tikken. Dat was een mooie meevaller en deed ons toch wat makkelijker voetballen. Toch viel de 1-1. Een corner werd nog afgeslagen, maar we verzuimden druk te zetten op de afgeslagen bal. Met uiterste precisie vloog het afstandsschot boven in de kruising. Terwijl de 1-1 ook zo'n beetje de ruststand leek te gaan worden, vloog het baltovenaar en voorstopper Darryl ineens in de hakken. Hij soleerde het middenveld over en draaide ook de bonkige verdediging dol. Met een geplaatst schot rondde hij zijn actie af. 1-2 en dit was dus de ruststand. Het was ons al wel opgevallen gedurende de 1e helft dat de scheids beslist niet op onze hand was geweest. Vanaf onze 1e g.d v.rd.mm. (zo ongeveer na 5 minuten) floot hij tegen ons. Hij had echter nog geen stempel op de wedstrijd gedrukt, maar je voelt hem al komen. Wij kwamen in de rust tot de conclusie dat we op koers lagen. We controleerden de wedstrijd en hadden een voorsprong. De 2e helft konden we wat druk van TEO verwachtten. Dat gebeurde ook, maar gevaarlijk werden ze niet. Tot we TEO gingen helpen. Hans beging een (domme) overtreding binnen de 16. Strafschop. Protesten volop van onze kant, maar het was er wel één. Hun aanvoerder schoot via binnenkant paal binnen. 2-2. Johnny mopperde nog wat door en kreeg geel (dom). Binnen 2 minuten beging hij een overtreding, niets aan de hand verder, tot hij gefrustreerd de bal wegschoot (dom). Rood en met 10 man verder. Dus binnen nog geen 5 minuten verspeelden we onze voorsprong en stonden we met een man minder en de scheids kon al helemaal geen goed meer doen. Dit mag je wel een kantelpunt in de wedstrijd noemen, zou je zeggen. Daar leek het ook op. Zeker toen de 3-2 er ook nog in vloog. Een schot vanaf de 16 vloog bovenin de kruising. Knock out, over en sluiten zou je zeggen. De trainer zette echter alles op alles, de dood of de gladiolen, dus 1 op 1 achterin. Dit had vlot resultaat. De nog met wat klachten van zijn hersenschudding ronddolende Norman Lee rondde na een schitterend samenspel met Stephan soeverein af. 3-3 en vreugde bij ons. Alles wat met TEO te maken had stond met de bek open. Zouden we dan toch nog met een punt weggaan? Nee, dat werd het niet. TEO zette weer aan, maar kreeg nog eens de kous op de kop. Bert, uiteindelijk zo'n beetje ons enige aanspeelpunt voorin, knokte zich een weg naar het doel en rondde koel af. 3-4. We werden gek van blijdschap. We gooiden er nog een paar stevige scheppen bovenop, dit vast te houden. Edoch, daar was nog de man in het zwart. En ja, hij vond een duel in de 16 voldoende voor een strafschop. Na een kleine 10 minuten discussieren, protesteren, schelden lag de bal toch op de 16. hun aanvoerder legde weer aan. Pakte hij dezelfde hoek of toch de andere. Ik ging voor zijn hoek, hij voor de andere, niet zijn favoriete hoek. Hij forceerde en trof de lat. De bal kaatste voor de lijn het veld weer in en toen de rook was opgetrokken restte voor TEO slechts een corner. Die leverde ook niets meer op. De scheids zag er verder ook geen heil meer in en floot af. Gaf hierna Darryl nog wel even rood, omdat die de scheids nog wat onprettige verwensingen deed. Resumerend dus een knotsgekke wedstrijd, waarin we verdiend winnaar waren, maar het onszelf erg moeilijk maakten. In het heetst van de strijd bleek het toch weer moeilijk de beerput dicht te houden. Dit kost ons 2 rode kaarten en met een aantal geblesseerden wordt het erg moeilijk een sterk elftal in het veld te krijgen komende zaterdag.
Zeester 1 - Velocitas 1897 za 1 : 1 - 3 (08-10-05)
Op tijd vertrokken naar Zoutkamp. Een mooi dagje om naar de kust te gaan. Deze keer echter wel zonder doelman. Dit vroeg een creatieve oplossing van de trainer. Die werd gevonden in Jeroen, die moest het maar doen. Zeester is tot nu toe geen hoogvlieger in deze competitie gebleken, dus er moest wat te halen zijn. De 1e helft liep goed, Jeroen deed het goed met zijn handbalkeeperstechniek. Aan het eind van die 1e helft wisten we zelfs op voorsprong te komen. Het was Bert die de 0 - 1 aantekende, Zeester wist het echter nog voor de pauze recht te zetten. Na de (on)nodige woorden in de rust, weer volop aan de bak voor de 2e helft. Soeverein wisten we uit te lopen naar 1 - 2 en even later naar de 1 - 3 eindstand. Ook deze goals werden gescoord door Bert. 3 punten in de knip, bij een tegenstander waar dat eigenlijk ook moet. Helaas moest Norman Lee uitvallen met een hersenschudding. Positief hieraan is dat hij die blijkbaar heeft. Beterschap Norman!
KRC 1 - Velocitas 1897 za 1 : 2 - 5 (24-09-05)
Op bezoek in Kantens bij de plaatselijke KRC. Ruim op tijd aanwezig. Goed voetbalweer, niet te warm niet te koud. Veel zuurstof in de lucht. Een kleine kantine, zo groot als onze kleedkamers, dus ademen we in afwachting van het kleden de gezonde buitenlucht op. Dan zijn er al voortekenen. De groep is ontspannen, relaxed. Er wordt wat gedold, balletje trappen met wat jeugd. De trainer piekert over de opstelling, zo nu en dan iemand op audiensie. "Ben je fit of niet". Dan kleden, een goede warming-up en in de wedstrijd er direct vol op. KRC komt er niet aan te pas. Binnen 10 minuten staan we voor, 0 -1. KRC weet niet wat er gebeurd. Vrijwel vanaf de aftrap de 0 - 2 erover heen. Gemopper en gescheld tussen KRC spelers (leuk om dat eens bij de ander te zien), maar langzaamaan herpakken ze zich wat. Ze komen terug tot 1 - 2, ietwat gelukkig, maar die tellen ook. Ze komen terug tot 2 - 2, klassieke blunder van mij, natte bal, nat veld en nog 23 redenen, maar hij gleed er onder door. Dan blijkt weer hoe dit zaterdagteam inmiddels incasseren kan. De kop blijft erbij en de draad wordt weer opgepakt. KRC teruggedrongen en met goed combinatievoetbal lopen we van de 2 - 3 naar de (wel erg mooie) 2 - 4. Dit was de ruststand. Na de thee hielden we KRC eenvoudig van ons doel en controleerden we de wedstrijd. Dat we al niet eerder met ruime cijfers wegliepen lag meer aan ons dan de tegenstander. Daarvan liep er wel één weg uit het veld. Hij zag het niet meer zitten. Tegen 10 man maakten we nog de 2 - 5, hadden we kansen op meer, waar ook de tegenstander een paar kansjes had. De 2 - 5 eindstand was dan ook zeer terecht, niet geflatteerd. Het hing al in de lucht, de eerste drie punten. Zonder iemand tekort te doen wou Bert toch graag zijn hattrick (geen zuivere) vermeld zien. Speelde Maurits een beestachtige partij voetbal en was het middenveld het domein van Ramon. Echter, boven alles, stond er een team in het veld dat speelde met veel inzet, flair en lef, aangestuurd onder de bezielende leiding van Melvyn.
Velocitas 1897 za 1 - De Monnik 1 : 2 - 4 (17-09-05)
Winnen en toch verliezen. Verliezen en toch met een opgeheven hoofd van het veld gaan. Wat een contrast t.o.v. De wedstrijd vorige week tegen Dokkum. Tegen De Monnik lieten we zien hoe het ook kan. Het hoofd zat bij het voetbal, bij het spelletje, voor elkaar, voor de eer. Natuurlijk werden er fouten gemaakt (de 0-1 en later de 1-2), maar we bleven voetballen en kwamen terug (de 1-1 en de 2-2). Het laatste kwartier van de 1e helft gaven we de wedstrijd niet weg, maar hadden we de gelegenheid in de 2e helft de wedstrijd naar ons toe te trekken. Dat dat niet gebeurde had te maken met de dekkingsfouten die ons gelegenheidselftal maakte (genoodzaakt door blessures), met de slimheid van de eilandbewoners die het goed uitspeelden en dat het geluk niet aan onze zijde was. Zo werd het een 2-4 verlies. Toch hebben we gewonnen, in mentaliteit, in karakter, in het incasseren van een tegenslagje, in het je niet laten provoceren. De omschakeling t.o.v. Dokkum is gemaakt. Aangetoond werd dat we ons wel kunnen beheersen (een incidentje daargelaten), dat we het kunnen blijven proberen het voetballend op te lossen. Door dit vast te houden wordt uiteindelijk geluk ook afgedwongen. Verliezen, maar toch met een opgeheven hoofd van het veld.
Dokkum za 1 - Velocitas 1897 za 1 : 7 - 1 (10-09-05)
Toegevoegd aan onze competitie op het laatste moment is de vv Dokkum. Alsof we al niet ver weg genoeg moeten, o.a. Schiermonnikoog, Zoutkamp, Baflo, Kantens, t'Zandt. Met het navigatiesysteem werd eenvoudig het sportpark gevonden. Dokkum bleek een zeer lastige tegenstander: Een friese onverzettelijke mentaliteit, hard, degelijk. Van te voren werden we ervoor gewaarschuwd. Het leek echter wel aan dovemans oren wat we de laatste tijd geleerd hebben. Geen moment kwamen we in ons eigen spel, waren we bezig met de tegenstander en de toeschouwers (?). We lieten ons intimideren en provoceren. Ons spel was erg onrustig mede doordat Dokkum direkt druk zette. Na een 20 minuten wisten ze dat in een doelpunt uit te drukken 1-0 en binnen 5 minuten daarna de 2-0. We toonden wel veerkracht, want door een uitstekende vrije trap van Steffan wist Andy ons terug in de wedstrijd te brengen. Toch volgde een herhaling van de vorige wedstrijd. In het laatste kwartier wisten we weer de wedstrijd in ons nadeel te beslissen. Weer een domme overtreding binnen het strafschopgebied (penalty, 3-1). Weer een aantal domme gele kaarten (praten, harde tackles). Weer fouten in de dekking, 4-1. Tevens ruststand en de wedstrijd is dan eigenlijk al gespeeld. Tegen een dergelijke tegenstander maak je dat niet meer goed. In de rust dan voornamelijk de vraag waar we mee bezig zijn en hoe dit om te zetten. De irritaties en frustraties blijken dan echter al te hoog te zitten, irritaties naar alles en iedereen en is er weinig tot geen ruimte meer voor gezond verstand. Het ligt tenslotte altijd aan anderen en niet aan onszelf. Afijn, de 2e helft konden we een gedeelte toch wel even gelijkwaardig zijn aan Dokkum. Niet dat we echt dreigend voor hun doel konden komen, maar Dokkum had het wel even lastig. Buiten die periode wist Dokkum nog 3x te scoren, zodat de einduitslag 7 - 1 bedroeg en dat was niet geflatteerd, had ook meer kunnen zijn. Zo'n verliespartij kan nog gebeuren, maar de manier waarop kan niet. We hebben ons schandelijk gedragen daar en Velo onwaardig. Dit gebeurd niet weer zo. De les van Dokkum is je niet te laten provoceren, intimideren door wat dan ook, maar bezig te zijn met mekaar als elftal en het spelletje zoals we dat geleerd hebben en nog leren. Oant Moan uut Dokkum.
Velocitas 1897 za 1 - De Vogels za 1 : 3 - 6 (03-09-05)
De 1e competitiewedstrijd werd gespeeld onder prachtige weersomstandigheden. Het was misschien zelfs wel wat te warm. Vanaf het begin werd De Vogels zwaar onder druk gezet. Ze wisten er geen raad mee en konden niet in hun spel komen. Het resulteerde al vlot in de 1 - 0. De werklust werd beloond. Echter 1 van de spaarzame aanvallen van De Vogels werd doeltreffend afgerond, mede omdat er bij ons niet goed gedekt werd. 1 - 1. We lieten ons niet ontmoedigen en binnen 5 minuten stond de 2 - 1 op het bord. Het eerste half uur hadden we echter ook met onze krachten gesmeten en met het warme weer ging dit dubbelop. We zakten wat in en ook De Vogels begon te snappen wat er aan de hand was. We hielpen ze echter zelf weer in het zadel door een onnodige overtreding in het strafschopgebied. De penalty werd benut. 2 - 2. Hierdoor lieten we ons toch wat uit het veld slaan, want er werd teveel gereageerd op de scheids. Resultaat een aantal gele kaarten. Voor we weer wisten waar we mee bezig waren prikte De Vogels ook nog even de 2 - 3 binnen. Dit was wel erg zuur, mede omdat we daarvoor net een goede kans gemist hadden. Dus i.p.v. 3 - 2 voor werd het 2 - 3 achter met de rust. In de rust de peptalk van trainer Melvyn. We waren ook zeker niet de mindere, eigenlijk de betere ploeg. Met de juiste instelling gingen we de 2e helft in. Weer werd De Vogels onder druk gezet en de terechte 3 - 3 viel dan ook. Uiteindelijk maakte De Vogels het verschil duidelijk in de afwerking. Enkele persoonlijke fouten werden rigoreus afgestraft door de aanvallers van De Vogels. Zo liepen ze ogenschijnlijk makkelijk uit naar een geflatteerde 3 - 6 overwinning. Onnodig verlies voor ons, door onszelf. De instelling en werklust waren echter zeer positief te noemen. Nu nog beter de kansen benutten en persoonlijke fouten laten, dan zullen de eerste punten snel komen.






























Beker

Datum / Tijd Wedstrijd
za 20-08-05
18.30 uur
Velocitas 1897 za 1 - SVZ 1 : 4 - 9
di 23-08-05
18.45 uur
Amicitia VMC za 1 - Velocitas 1897 za 1 : 10 - 3
vr 26-08-05
18.45 uur
Velocitas 1897 za 1 - Kwiek 1 : 0 - 8 (in Hoogezand)